Threadbare

Opinie czytelników

Zbiór poezji Adanny Moriarty, „Threadbare”, jest chwalony za emocjonalną głębię i osobiste opowiadanie historii. Czytelnicy doceniają relatywne doświadczenia oraz integrację zdjęć i ilustracji, które wzmacniają intymność wierszy. Książka jest przedstawiona jako potężna podróż przez życie, miłość i stratę, wypełniona surowymi emocjami i spójną strukturą, która rezonuje zarówno z nowymi, jak i doświadczonymi miłośnikami poezji.

Emocjonalna głębia, doświadczenia, osobiste historie, dobrze napisane wiersze, spójna struktura, włączenie zdjęć i ilustracji, podnoszący na duchu i uspokajający ton.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać intensywność emocji za przytłaczającą lub preferować inny styl poezji.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Miłość, strata, smutek i rozwój łączą się w tej wyjątkowo poruszającej kolekcji Adanny Moriarty. Poczuj, jak życie przelatuje ci przed oczami, gdy podążamy za Adanną na jej własnej ścieżce - od dziecięcego zachwytu po młodzieńcze swobody dorosłych, po początkujące macierzyństwo i tragiczną utratę rodzica. Utkany z miłością, którą może znać tylko strata, każdy fragment przynosi nostalgiczny komfort, powodując, że czytelnik zastanawia się nad wątkami własnego życia. Moriarty w przemyślany sposób opowiada o swojej przemianie z dziecka w kobietę i bada najtrudniejsze tematy w szczery i delikatny sposób. Czyniąc to, jej historia jest nie tylko zrozumiała, ale także łagodzi rzeczy, które uważamy za najtrudniejsze do omówienia - zdrowie psychiczne, przystosowanie się do zmian i cichą tragedię śmierci. Jest to zbiór, do którego czytelnicy będą wracać w poszukiwaniu pocieszenia, potwierdzenia i nostalgii za dobrze przeżytym życiem.

Adanna Moriarty splata wspomnienia z poezją, badając każdy etap życia i zazębiającą się tkankę społeczności i rodziny, która kształtuje człowieka.

Od dzieciństwa w latach 80. do dorosłości w latach 2000, prowadzi przez swoje wspomnienia i zastanawia się nad utratą ojca i osobą, którą się stała. Odnajduje miłość i nadzieję dla ludzkości, badając zarówno swój wewnętrzny, jak i zewnętrzny świat poprzez autorefleksję i obserwację świata.

Każda sekcja jest przepełniona żywymi obrazami i naturą jako emocjami: Samotność najmłodszego dziecka na polach w stanie Nowy Jork. Nastoletnia uciekinierka w surowym, gorącym i bezlitosnym klimacie Phoenix lat 90-tych. Młoda matka pogodzona z faktem, że jej dzieci zaczynają się wyprowadzać i same stają się dorosłe. Pandemia, utrata rodzica, następstwa.

Moriarty, gawędziarka od dzieciństwa, wplotła wiersze w pamiętnik - podróż wyjątkowo własną, ale zrozumiałą dla czytelników.