Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Thomas Spence: The Poor Man's Revolutionary
W 2014 roku przypada 200. rocznica śmierci ważnego i oryginalnego głosu w historii radykalizmu: Thomasa Spence'a. Spence określał siebie mianem "adwokata ubogich", ale równie dobrze można go nazwać "rewolucjonistą ubogich", ponieważ to, za czym się opowiadał, było dramatycznym odwróceniem istniejącego porządku społecznego. Spence nie był zainteresowany kompromisami, reformami i połowicznymi wolnościami. Historia Spence'a to opowieść o buncie i pomysłowości. Dziś nazwisko Spence'a jest mało znane, ale w żaden sposób nie odzwierciedla to jego znaczenia. W pierwszych dwóch dekadach XIX wieku było ono synonimem skrajnie radykalnych poglądów. Thomas Spence był tematem czterech współczesnych wspomnień biograficznych. Co więcej, trzy lata po jego śmierci uchwalono ustawę Parlamentu zakazującą "wszelkich stowarzyszeń lub klubów nazywających siebie Spencean lub Spencean Philanthropists". Spenceanizm wydaje się być wyjątkowy: ma prawo być jedyną ideologią polityczną, która kiedykolwiek została zdelegalizowana przez brytyjski parlament. Program Spence'a dotyczący lokalnej i demokratycznej własności ziemi znalazł odbiorców wśród części biedoty robotniczej. W 1817 r. Thomas Malthus zauważył, że "wśród niższych klas społecznych zapanowała ostatnio idea, że ziemia jest farmą ludzi, której czynsz powinien być równo podzielony między nich". Tak w skrócie wygląda "plan Spence'a". Brzmi prosto, ale niesie ze sobą głębokie roszczenia ekonomiczne.
Było to przesłanie rozpowszechniane bardziej poprzez spotkania w tawernach, kredowe graffiti i ballady niż przez opublikowane traktaty. W 1787 roku Spence przeprowadził się do Londynu, zakładając księgarnię przy Chancery Lane. Zanurzył się w burzliwej radykalnej subkulturze stolicy. Sprzedał "Prawa człowieka" Thomasa Paine'a i trafił za to do więzienia. Nie zgadzał się jednak z Paine'em w wielu fundamentalnych kwestiach. Paine nie miał żadnych skrupułów co do własności prywatnej ziemi. Spence zaczął wydawać tygodnik groszowy "Pigs' Meat or, Lessons for the Swinish Multitude", który nie mógł być bardziej podburzający. Spence podejmował znaczne ryzyko w niebezpiecznym mieście: wokół niego krążyli szpiedzy, groźby i spiski. Pragnienie Spence'a "doskonałej wolności" często prowadziło go o krok dalej niż jego rówieśników. Przyznał kobietom równe prawa demokratyczne. Jak na tamte czasy był to śmiały pomysł, ale Spence poszedł jeszcze dalej. A co z prawami dzieci? Prawa niemowląt Spence'a bez wątpienia wywołały więcej niż kilka niedowierzających uśmiechów, gdy zostały opublikowane w 1796 roku. Jednak okrucieństwo wobec dzieci było tematem, do którego Spence powracał raz po raz i dobrze, że dziś jest wymieniany jako jeden z pierwszych na świecie obrońców praw dziecka. Był gniewnym człowiekiem, rewolucjonistą i powstańcem, ale zakotwiczony był w humanitarnych troskach i szeroko zakrojonym, wszystkożernym zainteresowaniu poprawą losu swoich bliźnich.
Mamy nadzieję, że w tej książce uda nam się odzyskać Spence'a i przedstawić go nowemu pokoleniu. Niniejsza książka zawiera prace Spence'a, w tym "Property in Land Every One's Right", która nie była drukowana od czasu jej pierwszego wydania ponad 230 lat temu, a także prace Alastaira Bonnetta, Malcolma Chase'a, Gregory'ego Claeysa, Rachel Hammersley, Jona Mee, Johna Marangosa, Roberta W. Rixa, Joan C. Beal, Michaela T. Davisa i Keitha Armstronga.
