Thomas Hobbes i myśl polityczna w Irlandii w latach 1660-1730: wydanie Lewiatana

Oryginalny tytuł:

Thomas Hobbes and Political Thought in Ireland C.1660- C.1730: The Leviathan Released

Zawartość książki:

Thomas Hobbes and Political Thought in Ireland, c. 1660-1730 to historia myśli politycznej w Irlandii, opowiedziana z perspektywy recepcji w tym kraju angielskiego filozofa Thomasa Hobbesa. W przeciwieństwie do Hobbesa, myśl polityczna w Irlandii cieszyła się niewielką uwagą historyków: czasami zakłada się, że nie ma zbyt wielu tematów do studiowania. Recepcja Hobbesa w Irlandii zmusza nas do zakwestionowania tego założenia.

Po pierwsze, Matthew Ward podkreśla różnorodność i wyrafinowanie myśli politycznej w Irlandii. W swojej myśli politycznej Hobbes był zaabsorbowany suwerennością, którą konceptualizował w kategoriach prawa naturalnego i uczynił cechą definiującą wspólnotę, czyli "Lewiatana"; ale zastosował swoją koncepcję suwerenności do szerokiego zakresu zagadnień politycznych. Jego myśl polityczna była również częścią szerszego systemu filozoficznego, który obejmował historię, teologię, filozofię naturalną i matematykę. Być może było ich mniej niż ich odpowiedników w Anglii, ale czytelnicy Hobbesa w Irlandii czytali go uważnie i nałogowo. W rzeczy samej, często skupiali się oni na poruszanych przez niego tematach, takich jak podatki, korporacje i organizacja imperium, które były pomijane przez czytelników w Anglii.

Recepcja Hobbesa w Irlandii mówi zatem również o odrębności Irlandii jako kontekstu myśli politycznej. Czytelnicy Hobbesa w Irlandii byli nie tylko zainteresowani odrębnym wyborem tematów, ale także przyjęli Hobbesa bardziej pozytywnie niż jego czytelnicy w Anglii. W Anglii koncepcja suwerenności Hobbesa była krytykowana za emaskulację Parlamentu, Kościoła anglikańskiego i prawa zwyczajowego. "Lewiatan" był zbyt przekonujący, by go zignorować, musiał więc zostać "okiełznany". W Irlandii, gdzie instytucje te były słabsze, "Lewiatan" mógł zostać uwolniony.

Kluczowe postacie w recepcji Hobbesa w Irlandii w tym okresie - Sir William Petty, John Vesey i Edward Synge - pochodziły z różnych pokoleń i kontekstów politycznych. Wszyscy trzej zaangażowali się jednak w aspekty i implikacje Hobbesowskiej koncepcji suwerenności, do której odnosili się z większą sympatią niż ich angielscy współcześni, aby interweniować w irlandzką politykę. Skłaniają nas do rozważenia geografii dyskursu suwerenności w świecie brytyjskim, nie tylko w tamtych czasach, ale także w obecnych.