Ocena:

Książka oferuje mocną i szczegółową biografię artysty Thomasa Hennella, badając jego życie, zmagania z chorobą psychiczną, doświadczenia wojenne i jego wkład artystyczny. Jest dobrze zbadana i pięknie napisana, dzięki czemu jest wciągającą lekturą dla osób zainteresowanych sztuką i historią.
Zalety:⬤ Skrupulatnie zbadana, pięknie napisana, szczegółowa relacja z życia, sztuki i zmagań Hennella
⬤ dobrze zilustrowana
⬤ przystępna i wciągająca proza
⬤ opisana jako „pozycja obowiązkowa” dla miłośników sztuki.
Niektóre recenzje wspominają o smutnej tematyce, poruszając tematy choroby psychicznej i wojny, co może nie spodobać się wszystkim czytelnikom.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Thomas Hennell: The Land and the Mind
Kiedy John Rothenstein, dyrektor Tate Gallery, opublikował trzeci tom swoich Modern English Painters w 1984 roku, zatytułował go „Hennell to Hockney”. O ile Davida Hockneya nie trzeba przedstawiać, o tyle Thomas Hennell (1903-1945) jakoś umknął z radaru, a niewątpliwie zasługuje dziś na szersze uznanie.
Za życia Hennell był wysoko cenionym artystą i autorem. Jego głównym tematem była angielska wieś. Jego charakterystyczne, pięknie pokolorowane akwarele i szczegółowe rysunki zostały wykonane z silnym poczuciem powołania.
Zmagał się z poważną chorobą psychiczną, zdiagnozowano u niego schizofrenię i spędził lata 1932-1935 w szpitalu psychiatrycznym Maudsley w Londynie.
Edward Bawden zachęcił go do „wyśrodkowania i skomponowania” doświadczenia schizofrenii poprzez pisanie o niej, a niezwykła ilustrowana relacja Hennella, The Witness, została opublikowana w 1938 roku. Eric Ravilious również pomógł Hennellowi w powrocie do zdrowia, dostarczając serię drzeworytów jako ilustracje do The Poems of Thomas Hennell, opublikowanego w 1936 roku.
Po wybuchu wojny w 1939 roku Hennell napisał do War Artists' Advisory Committee, oferując swoje usługi jako artysta. Od 1943 roku był pełnoetatowym artystą wojennym. Służył w Europie i na Dalekim Wschodzie, a w listopadzie 1945 roku przebywał na Jawie, gdzie został schwytany przez indonezyjskich nacjonalistów.
Przypuszcza się, że wkrótce potem został zabity. W chwili śmierci Hennell był powszechnie uważany za jednego z najważniejszych brytyjskich akwarelistów i znaczących postaci kultury. Kenneth Clark ocenił twórczość Hennella na tyle wysoko, że umieścił jego prace w widocznym miejscu na wystawie National War Pictures w National Gallery w 1945 roku.
Obrazy i rysunki Hennella zapewniają wgląd w epokę: spodobają się tym, którzy kochają wieś i rolnictwo, interesują się II wojną światową, a także wielbicielom bardzo znanych obecnie artystów, którzy byli jego przyjaciółmi i uważali go za równego sobie.