This Is Not Who We Are

Opinie czytelników

Książka jest pięknie napisaną i głęboko poruszającą narracją, która bada złożone i tragiczne wydarzenia z historii Rwandy oczami zwykłych ludzi i ich doświadczeń podczas ludobójstwa w 1994 roku. Przedstawia podwójną perspektywę, jedną rwandyjskiej rodziny, a drugą francuskiego kolegi po piórze, zapewniając prowokujące do myślenia spojrzenie na wpływ konfliktu i nadzieję na przyszłość.

Pięknie napisana, angażująca emocjonalnie, znacząca i prowokująca do myślenia historia, informująca o wpływach politycznych podczas ludobójstwa w Rwandzie, podwójne punkty widzenia zwiększają zrozumienie, wywołują głębokie emocje.

Momentami poruszająca, może stanowić wyzwanie ze względu na ciężką tematykę.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Zawartość książki:

1994, Iris i Victoria są przyjaciółkami po piórze. Iris pisze o swoim życiu z rodziną w Paryżu.

Victoria przebywa w obozie dla uchodźców w Gomie, uciekając przed ludobójstwem w Rwandzie, w którym giną tysiące ludzi. Pewnego dnia listy Victorii przestają przychodzić, a Iris dowiaduje się, że została przeniesiona. W 1994 roku Iris i Victoria zostają przyjaciółkami.

Iris pisze o swoim życiu z rodziną w Paryżu.

Victoria przebywa w obozie dla uchodźców w Gomie, uciekając przed ludobójstwem w Rwandzie, w którym giną tysiące ludzi. Pewnego dnia listy Victorii przestają przychodzić, a Iris dowiaduje się, że została przeniesiona.

Pewnego dnia listy Victorii przestają przychodzić, a Iris dowiaduje się, że została przeniesiona. Dwadzieścia lat później Iris pracuje jako dziennikarka w Londynie: jej myśli powracają do Victorii i tego, co mogło się z nią stać. Przedstawiając historię swojemu redaktorowi, wyrusza w podróż, by odnaleźć swoją przyjaciółkę po piórze.

W miarę jak podąża za historią, pojawiają się rzeczy, które sprawiają, że kwestionuje własną przeszłość. Czy jej ojciec, francuski urzędnik państwowy, był zamieszany w ludobójstwo? Czy jej wspomnienia z dzieciństwa są bardziej fikcją niż faktem? Dlaczego tak naprawdę szuka Victorii? Dla Victorii ostatnie dwadzieścia lat to czas migracji - do Gomy, potem do Paryża i wreszcie do Londynu. Tam rozpoczyna nowe życie ze swoim bratem Paulem i zostawia przeszłość za sobą.

A przynajmniej tak jej się wydaje, dopóki nagle nie staje przed decyzją o ponownym nawiązaniu kontaktu ze swoim wspierającym ludobójstwo średnim bratem Benjaminem.