Thinking Man's Soldier - Życie i kariera generała Sir Henry'ego Brackenbury'ego 1837-1914

Opinie czytelników

Książka jest doskonałą biografią w dużej mierze zapomnianego generała brytyjskiej armii z późnego okresu wiktoriańskiego, zapewniającą świetny wgląd w jego życie i osiągnięcia. Obsługa w zakresie dostawy książki była szybka i została dobrze przyjęta przez czytelników.

Doskonała biografia, wnikliwa treść, szybka dostawa, przedmiot zgodny z opisem.

Nie wspomniane w recenzjach.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Thinking Man's Soldier - The Life and Career of General Sir Henry Brackenbury 1837-1914

Zawartość książki:

Sir Henry Brackenbury to obecnie w dużej mierze zapomniany, ale niezwykle ważny żołnierz, pisarz i administrator późnej epoki wiktoriańskiej. Dla lorda Wolseleya Brackenbury był „nie jednym, ale najsprytniejszym człowiekiem w armii” i „pierwszorzędnym człowiekiem interesu”, dla konserwatywnego księcia Cambridge był „bardzo niebezpiecznym człowiekiem”, podczas gdy król Edward VII zapamiętał go jako człowieka, który „wyciągnął armię z dołka w Afryce Południowej”.

Urodzony w niewielkiej rodzinie ziemiańskiej Lincolnshire o skromnych, ale wygodnych środkach i jako najmłodszy syn najmłodszego syna, zawsze było istotne, aby Henry Brackenbury miał „karierę”. Chociaż początkowo studiował karierę w zawodzie prawnika, w 1856 roku został mianowany porucznikiem artylerii królewskiej.

Odbył czynną służbę podczas buntu w Indiach, ale potem osiadł na szeregu stanowisk administracyjnych i dydaktycznych w Królewskiej Artylerii oraz jako profesor historii wojskowości w Królewskiej Akademii Wojskowej w Woolwich. Mając sporo wolnego czasu, został zachęcony do napisania historii początków artylerii w Europie. W ten sposób rozpoczął wspaniałą karierę literacką, która zaowocowała pięcioma książkami oraz dużą liczbą artykułów w czasopismach i gazetach. Charakteryzował się prostym stylem narracji, a także zdolnością do angażowania bardziej technicznego czytelnika. Ze względu na ograniczone środki osobiste, sukces finansowy jego pracy literackiej był niezwykle ważny.

Pracował dla National Aid Society na kontynencie podczas wojny francusko-pruskiej, a w 1872 r. został poproszony przez Garneta Wolseleya o dołączenie do jego personelu i towarzyszenie mu w Aszantilandzie. Był to początek długiej współpracy jako jeden z członków „Pierścienia Wolseleya”, w ramach której Brackenbury służył w Natalu, na Cyprze, w Zululandzie i ostatecznie w Sudanie, gdzie dowodził Kolumną Rzeczną i zakończył wojnę awansem na generała dywizji.

W trakcie swojej kariery objął trzy kluczowe stanowiska administracyjne. Jako szef oddziału wywiadu Biura Wojny, gdzie stał się szefem sztabu z wyjątkiem nazwy. Później jako wojskowy członek gubernatora generalnego Indii, gdzie łączył role szefa sztabu i sekretarza stanu ds. wojny, całkowicie reformując systemy administracyjne i finansowe armii indyjskiej oraz ustanawiając pierwszy program mobilizacji armii indyjskiej. Wreszcie, jako dyrektor generalny Departamentu Uzbrojenia, musiał poradzić sobie z dużymi wymaganiami, jakie wojna południowoafrykańska postawiła przed jego departamentem i nim osobiście.

Jego niezwykle interesująca i znacząca kariera wojskowa była do tej pory w dużej mierze pomijana. Oprócz prywatnych dokumentów znajdujących się w domenie publicznej, autor uzyskał bezprecedensowy dostęp do prywatnych archiwów rodziny Brackenbury i przejrzał wiele listów o bardziej osobistym charakterze, dzięki czemu był w stanie stworzyć pierwszą szczegółową biografię Sir Henry'ego Brackenbury'ego.