Ocena:
Książka dostarcza dokładnego historycznego opisu relacji między Meksykanami i Angloamerykanami w Teksasie, oferując wgląd w napięcia społeczne i rasizm, z którymi borykają się Meksykanie. Podczas gdy niektórzy czytelnicy docenili jej informacyjny charakter i szczerą dyskusję na temat postaw historycznych, inni wyrazili zaniepokojenie jej językiem i przedstawieniem dynamiki rasowej.
Zalety:Pouczające i dokładne relacje historyczne, świetne spostrzeżenia na temat XIX-wiecznego Teksasu, uczciwe przedstawienie napięć społecznych i szybka wysyłka od sprzedawców.
Wady:Używanie przestarzałej i obraźliwej terminologii, obecność długich zdań, niektórzy czytelnicy uznali, że portret postaw anglosaskich jest zbyt negatywny, a niektórzy czytelnicy mieli trudności z zaangażowaniem się w tekst.
(na podstawie 13 opinii czytelników)
They Called Them Greasers: Anglo Attitudes Toward Mexicans in Texas, 1821-1900
Napięcie między Anglosasami i Tejanos istniało w stanie Samotnej Gwiazdy od najwcześniejszych osad. Taki antagonizm powodował tarcia między tymi dwoma narodami, a biali wyrażali swoją wrogość wobec meksykańskich Amerykanów bez skrępowania, a czasem nawet z użyciem przemocy.
Ta przełomowa praca w historycznej literaturze stosunków rasowych w Teksasie bada postawy białych wobec Meksykanów w XIX-wiecznym Teksasie. Dla niektórych będzie to niepokojąca lektura. Ale jej nieprzyjemne rewelacje opierają się na szeroko zakrojonych i przemyślanych badaniach nad przeszłością Teksasu. Rezultat jest ważną lekturą nie tylko dla historyków, ale dla wszystkich, którzy interesują się historią stosunków etnicznych w naszym stanie.
They Called Them Greasers z mocą argumentuje, że wielu, którzy pisali o przeszłości Teksasu - w tym tacy luminarze jak Walter Prescott Webb, Eugene C. Barker i Rupert N. Richardson - wykazywali, w rzeczywistości i interpretacji, zarówno braki w badaniach, jak i wykrywalną stronniczość, gdy ich praca dotyczyła stosunków anglo-meksykańskich. De Leon twierdzi, że historycy ci przesadzili z surowym anglosaskim kodeksem moralnym, który postrzegał moralność Tejanos jako "wadliwą" i że opisali bez potępienia społeczeństwo, które pozwoliło na kontynuację tradycyjnej przemocy, ponieważ przemoc ta pozwoliła Anglosasom utrzymać mniejszości etniczne "na swoim miejscu".
Podejście De Leona jest psychohistoryczne. Wielu Anglosasów w XIX-wiecznym Teksasie postrzegało Tejanos jako leniwych, lubieżnych, nieamerykańskich, podludzi. Zdaniem De Leona postawy te wynikały z przekonania, że ciemnoskórzy ludzie byli rasowo i kulturowo gorsi, z chęci dostrzeżenia w innych cech, których Anglosasi woleli nie widzieć w sobie, oraz z potrzeby kojarzenia Meksykanów z nieporządkiem, aby uzasadnić ich dalsze podporządkowanie.
