Theo Angelopoulos: Filmmaker and Philosopher
Kino Theo Angelopoulosa słynie z kwestionowania status quo. Od politycznych filmów z lat 70. po bardziej egzystencjalne dzieła z późniejszego okresu jego kariery, Vrasidis Karalis argumentuje za spójną i zniuansowaną filozofią leżącą u podstaw twórczości Angelopoulosa.
Polityczna siła jego filmów, w tym klasycznego The Travelling Players (1975), ustąpiła miejsca bardziej eseistycznym dziełom badającym tożsamość, miłość, stratę, pamięć i ostatecznie śmiertelność. Ten rozwój wrażliwości został przedstawiony wraz z kluczowymi momentami kulturowymi, które wpłynęły na zmianę myślenia Angelopoulosa. Począwszy od filmu Voyage to Cythera (1984) aż do jego ostatniego filmu, The Dust of Time (2009), problematyczni bohaterowie Angelopoulosa poszukujący sensu i celu angażowali się w myślenie Platona, Marka, Heideggera, Arendt i Luckacsa, zarówno implicite, jak i explicite.
Theo Angelopoulos bada również bogaty język wizualny i „poetykę oka” twórczości Angelopulosa oraz jego mistrzostwo w komunikowaniu głębi poprzez codzienność. Karalis opowiada się za odczytaniem jego twórczości, które obejmuje sprzeczności i celebruje niepokojące pytania leżące u podstaw jego pracy.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)