The World Is Sound: NADA Brahma: Muzyka i krajobraz świadomości

Opinie czytelników

Książka bada głęboki związek między dźwiękiem a percepcją, oferując unikalny wgląd w muzykę i świadomość, a jednocześnie jest krytykowana za styl pisania i brak wiarygodnych dowodów.

Wielu czytelników uznało książkę za poruszającą i wnikliwą, twierdząc, że zmieniła ich postrzeganie świata i dźwięku. Zawiera ona głębokie idee, fascynujące koncepcje i bogactwo informacji na temat wpływu dźwięku na życie i muzykę. Unikalne perspektywy i synteza informacji zostały docenione, szczególnie wśród osób z doświadczeniem w muzyce i duchowości.

Pomimo inspirujących pomysłów, kilku recenzentów skrytykowało książkę za słaby styl pisania, brak struktury narracyjnej i nieprzekonujące argumenty. Niektórzy uważali ją za powierzchowną, rozwlekłą i pozbawioną wiarygodnych cytatów lub empirycznego wsparcia. Pisanie zostało opisane jako zbyt abstrakcyjne i niejednoznaczne, co prowadziło do dezorientacji niektórych czytelników.

(na podstawie 27 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The World Is Sound: NADA Brahma: Music and the Landscape of Consciousness

Zawartość książki:

Naukowcy dopiero niedawno dowiedzieli się, że cząsteczki atomu tlenu wibrują w tonacji durowej, a źdźbła trawy „śpiewają”. "Czołowy europejski producent jazzowy zabiera czytelnika w ekscytującą podróż przez Azję, Europę, Afrykę i Amerykę Łacińską, badając tradycje muzyczne różnych kultur i potwierdzając to, co starożytni zawsze wiedzieli - świat to dźwięk, rytm i wibracje.

Książka Berendta jest bogata w jego doświadczenia - życie na Bali, studia w klasztorze Zen w Kioto i spotkania z początkującymi gwiazdami jazzu w Indonezji, Japonii, Europie i Stanach Zjednoczonych. Czerpiąc ze swoich przyjaźni z kompozytorami i wykonawcami, a także z wiedzy na temat nowej fizyki i tantry, cybernetyki, sufizmu i dzieł Hermanna Hessego, ujawnia znaczenie dźwięku w kształtowaniu życia kulturalnego i duchowego na całym świecie.

Książka Berendta, będąca hołdem dla pracy wielu największych postaci naszego wieku - w tym Hansa Kaysera, Jeana Gebsera, sufickiego Hazrata lnayata Khana, muzyków Johna Coltrane'a i Raviego Shankara - sugeruje, że słuch, a nie widzenie, jest kluczem do bardziej duchowego doświadczenia świadomości. Jego dyskusja na temat dźwięku w odniesieniu do matematyki, logiki, świętej geometrii, mitu i seksualności jest zarówno praktyczna, jak i teoretyczna, oferując czytelnikom różnorodne techniki rozwijania ucha jako organu duchowej percepcji.