Ocena:
Książka przedstawia żywy obraz powojennego londyńskiego świata teatralnego oczami Joan, garderobianej zmagającej się ze śmiercią męża i złożonością swoich relacji. W głęboko wciągającej narracji przeplatają się wątki żałoby, tożsamości i utrzymującego się wpływu faszyzmu.
Zalety:Scenariusz jest chwalony za doskonałość i głębię, oddając atmosferę powojennego Londynu i zawiłości świata teatru. Postacie są dobrze rozwinięte, a sceneria bogato opisana. Wielu czytelników uznało psychologiczny wgląd i kontekst historyczny za przekonujące i istotne.
Wady:Kilku recenzentów uznało, że fabuła toczy się powoli i brakuje jej emocji, a niektóre oczekiwania nie zostały spełnione. Krytycy zauważyli brak spójności w niektórych częściach historii, szczególnie w odniesieniu do elementów politycznych, co czyniło ją mniej wiarygodną. Ponadto niektórzy czytelnicy uznali narrację za zagmatwaną i nie tak wciągającą, jak poprzednie dzieła McGratha.
(na podstawie 19 opinii czytelników)
Styczeń 1947 roku. Londyn leży w gruzach, nie ma nic do jedzenia i panuje najmroźniejsza zima w historii.
Co gorsza, Charlie Grice, jeden z największych aktorów teatralnych tamtych czasów, nagle zmarł. Wdowa po nim, Joan, garderobiana, jest pogrążona w żałobie. Pewnej nocy odkrywa sekret Griceya.
Zanurzona w nowym, mrocznym świecie, Joan zdaje sobie sprawę, że choć faszyzm może się ukrywać, nigdy nie umiera. Jej wojna wcale się nie skończyła.
