The Walker: O odnajdywaniu i zatracaniu się we współczesnym mieście

Opinie czytelników

Książka koncentruje się głównie na krytyce literackiej, badając tematy chodzenia po mieście przez pryzmat intelektualny. Chociaż jest dobrze zbadana i prowokuje do myślenia, wielu czytelników uważa ją za gęstą, pretensjonalną i pozbawioną praktycznych spostrzeżeń na temat samego chodzenia.

⬤ Pouczająca i przemyślana z dobrze zbadaną treścią
⬤ niektóre sekcje głęboko rezonują i oferują cenne spostrzeżenia
⬤ najlepiej docenić, gdy czyta się je w częściach, a nie od razu.

⬤ Mylący tytuł sugerujący swobodną lekturę, podczas gdy w rzeczywistości jest to gęsta krytyka literacka
⬤ trudne słownictwo może wymagać dodatkowych badań
⬤ minimalne skupienie się na samym chodzeniu i postrzegane jako pretensjonalne lub nadmiernie analityczne
⬤ może wydawać się zadaniem klasowym.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Walker: On Finding and Losing Yourself in the Modern City

Zawartość książki:

Literacka historia chodzenia od Dickensa do Zizka.

Nie ma czegoś takiego jak zły krok.

Za każdym razem, gdy idziemy, dokądś zmierzamy. Poruszanie się po nowoczesnym mieście staje się czymś więcej niż tylko dotarciem z punktu A do punktu B, ale sposobem na zrozumienie, kim i gdzie jesteś. W serii porywających intelektualnych wędrówek Matthew Beaumont odtwarza historię spacerowicza.

Od bezsennych nocnych wędrówek Charlesa Dickena po wędrówki przez pozbawione twarzy, omiatane wiatrem zabytki neoliberalnego miasta, akt chodzenia jest ucieczką, odkrywaniem siebie, znikaniem i potencjalną rewolucją. Matthew Beaumont, podążając krok w krok za literackimi wędrowcami i myślicielami, takimi jak Edgar Allen Poe, Andrew Breton, H.G. Wells, Virginia Woolf, Jean Rhys i Ray Bradbury, bada związek między metropolią a jej pieszym życiem. Pyta, czy można zgubić się w tłumie? Czy grzecznie jest gapić się na ludzi przechodzących obok na ulicy? Co odróżnia miasto dzienne od nocnej metropolii? Co łączy chodzenie, filozofię i duży palec u nogi? Czy możemy ocalić miasto - lub siebie - idąc chodnikiem?