Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka otrzymała mieszane recenzje, z których niektórzy chwalili jej dokładne badania i dyskusje naukowe, szczególnie na temat dzieł sztuki związanych z Jezusem, podczas gdy inni krytykowali jej nietypowe interpretacje i niedopatrzenia redakcyjne.
Zalety:Książka jest bardzo kompletna i starannie zbadana, zapewniając dobre dyskusje na temat genealogii Jezusa i chrześcijańskich dzieł sztuki. Jest ceniona za różnorodność cytowanych źródeł i odwagę w odkrywaniu historii narodzin Jezusa.
Wady:Krytycy stwierdzili, że interpretacje autora są nietypowe i często błędne, łącząc kategorie dzieł sztuki i prezentując spirytystyczną teologię ezoteryczną, która nie jest poparta omawianymi dziełami sztuki. Dodatkowo, książka zawierała znaczące błędy redakcyjne, literówki i nieścisłości, które obniżały jej naukową wiarygodność.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Two Children: A Study of the Two Jesus Children in Literature and Art
Zawartość książki:
Istnieje dawno zapomniana duchowa tradycja, że dwoje dzieci, oboje o imieniu Jezus, urodziło się w Betlejem dla dwojga rodziców o imionach Józef i Maria.
Tradycja ta jest wspierana przez różne opisy narodzin i życia Jezusa Chrystusa w Ewangeliach Mateusza i Łukasza. Chociaż Kościół postanowił zignorować tę tradycję, coś z niej przetrwało we wczesnochrześcijańskiej sztuce i symbolice.
Pełna tradycja została zachowana jedynie w literaturze takich ezoterycznych sekt jak gnostycyzm, który pozostawał poza oficjalnymi naukami zinstytucjonalizowanego chrześcijaństwa. W książce The Two Children David Ovason bada literaturę, w której tradycja ta została zachowana, szczególnie w starożytnych hebrajskich, aramejskich, koptyjskich i greckich manuskryptach, takich jak zwoje odkryte w Qumram w pobliżu Morza Martwego i starożytne kodeksy w Chenoboskion (Nag Hammadi) w Górnym Egipcie. Bada również inne fascynujące i "apokryficzne" teksty odnoszące się do Dwojga Dzieci, które zostały później usunięte lub przemilczane przez kościelnych apologetów.
Oprócz tych dokumentów, istniały również wizualne ślady nauczania Dwojga Dzieci, które pojawiły się ponownie i stały się popularne w sztuce włoskiej z początku XV wieku, gdzie można je zobaczyć, jak wskazuje Ovason, w pracach tak znanych artystów, jak Ambrogio Borgognone, Defendente Ferrari, Raphael i Leonardo da Vinci. Dwoje dzieci to fascynująca lektura dla każdego, kto zastanawiał się nad znaczeniem różnych opisów życia Jezusa w Ewangeliach, i stanowi przekonujące uzupełnienie odniesień Rudolfa Steinera do tego tematu w jego wykładach.
