The Third Rainbow Girl: Długie życie podwójnego morderstwa w Appalachach

Opinie czytelników

Książka „The Third Rainbow Girl: The Long Life of a Double Murder in Appalachia” zebrała mieszane recenzje od czytelników. Przeplata ona prawdziwą narrację kryminalną o podwójnym morderstwie z osobistymi doświadczeniami autora i refleksjami na temat życia w Zachodniej Wirginii. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uznali tę opowieść za fascynującą i prowokującą do myślenia, inni uważali, że osobiste anegdoty odciągają uwagę od głównej historii, sprawiając, że książka wydaje się nieskoncentrowana i zbyt długa.

Wielu recenzentów chwaliło książkę za dogłębne badania, wciągający styl pisania i głęboką emocjonalną eksplorację zarówno zbrodni, jak i doświadczeń autora. Czytelnicy docenili unikalne spojrzenie na kulturę Appalachów i zdolność autora do prowokowania do myślenia o kwestiach społecznych.

Krytycy zwrócili uwagę na nadmierną długość książki i rozpraszające włączenie osobistej podróży autora, która ich zdaniem przyćmiła aspekt prawdziwej zbrodni. Kilku czytelników uznało ją za trudną do śledzenia ze względu na przeskakiwanie narracji i uważało, że nie zapewnia ona wystarczającej ilości informacji na temat samego przestępstwa.

(na podstawie 168 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Third Rainbow Girl: The Long Life of a Double Murder in Appalachia

Zawartość książki:

* A NEW YORK TIMES "100 Notable Books of 2020" *.

Oszałamiająca, złożona narracja o złamanym dziedzictwie dziesięcioleci podwójnego morderstwa w wiejskiej Wirginii Zachodniej - i pisarzu zdeterminowanym, by poskładać kawałki z powrotem.

Wczesnym wieczorem 25 czerwca 1980 r. w hrabstwie Pocahontas w Zachodniej Wirginii dwie osoby z klasy średniej, 26-letnia Vicki Durian i 19-letnia Nancy Santomero, zostały zamordowane na odosobnionej polanie. Podróżowały autostopem na festiwal znany jako Rainbow Gathering, ale nigdy nie dotarły na miejsce. Przez trzynaście lat nikt nie został oskarżony o "tęczowe morderstwa", choć głębokie podejrzenia padały na kolejnych mieszkańców społeczności, przedstawianych jako biedni, niebezpieczni i zacofani. W 1993 r. skazano miejscowego rolnika, który został zwolniony, gdy do odpowiedzialności przyznał się znany seryjny morderca i zdiagnozowany schizofrenik Joseph Paul Franklin. W miarę upływu czasu prawda zdawała się wymykać, a samo śledztwo zadawało własne traumy-- - zwracając sąsiadów przeciwko sąsiadom i potwierdzając obawy przed przemocą, jaką od wieków stosowali w tym regionie przybysze z zewnątrz.

W The Third Rainbow Girl Emma Copley Eisenberg wykorzystuje sprawę Rainbow Murders jako punkt wyjścia do prowokującej do myślenia opowieści o społeczności Appalachów związanej fałszywymi historiami, o których opowiadano.

Wplatając doświadczenia z własnych lat spędzonych w hrabstwie Pocahontas, podąża za wątkami tej zbrodni przez złożoną historię Appalachów, ujawniając, jak to tajemnicze morderstwo wisiało nad wszystkimi dotkniętymi przez pokolenia, kształtując ich lęki, losy i pragnienia. Pięknie napisana i brutalnie szczera, The Third Rainbow Girl przedstawia przejmujący i szeroko zakrojony portret Ameryki - podzielonej ze względu na płeć i klasę oraz nawiedzonej przez własną przemoc.