The Spoils of War: Władza, zysk i amerykańska machina wojenna

Opinie czytelników

Książka „Spoils of War” autorstwa Andrew Cockburna krytykuje amerykański kompleks wojskowo-przemysłowy, podkreślając, w jaki sposób zyski i biurokracja napędzają amerykańską politykę zagraniczną i wydatki na obronę. Chociaż zawiera wnikliwą analizę i mocne argumenty dotyczące marnotrawstwa wojskowego i priorytetów, niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje w niej nowych rewelacji i jest powtarzalna.

⬤ Zawiera szczegółową krytykę amerykańskiego kompleksu wojskowo-przemysłowego i jego wpływu na politykę zagraniczną.
⬤ Bogata w anegdoty i fakty, które podkreślają wojskowe błędy i biurokratyczną nieefektywność.
⬤ Wciągający styl pisania, który sprawia, że złożone tematy stają się przystępne i przekonujące.
⬤ Wywołuje silne reakcje emocjonalne na temat stanu priorytetów wojskowych i alokacji budżetu.
⬤ Służy jako pobudka dotycząca dynamiki wydatków wojskowych w USA.

⬤ Niektóre recenzje wspominają o powtarzalności i tym, że jest to kompilacja wcześniej opublikowanych artykułów.
⬤ Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że brakuje w niej nowych spostrzeżeń lub przełomów, postrzegając ją jako wzmacniającą istniejące przekonania.
⬤ Krytycy zauważyli, że może ona nie zapewniać kompleksowego przeglądu przemysłu zbrojeniowego lub jego szerszych implikacji.

(na podstawie 18 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Spoils of War: Power, Profit and the American War Machine

Zawartość książki:

Dlaczego Stany Zjednoczone idą na wojnę?

Ameryka ma długą tradycję uzasadniania wojny obroną demokracji. Wojna z terroryzmem była prowadzona w celu ochrony Zachodu przed zagrożeniami ze strony islamistów. Amerykańscy żołnierze stacjonujący w ponad 800 miejscach na całym świecie mają być prawymi arbitrami sprawiedliwości. Na tym tle Andrew Cockburn błyskotliwie analizuje prawdziwe intencje stojące za wojennymi apetytami Waszyngtonu.

Amerykańską machinę wojenną można zrozumieć tylko w kategoriach prywatnych pasji i interesów tych, którzy ją kontrolują - przede wszystkim namiętnego zainteresowania pieniędzmi. Tak więc, jak Cockburn bezlitośnie donosi, Waszyngton rozszerzył NATO, aby zaspokoić pilne potrzeby finansowe producenta broni; rozmieszczenie floty Marynarki Wojennej USA na Pacyfiku było przez lata dyktowane przez skorumpowanego kontrahenta, który przekupywał wysokich rangą oficerów gotówką i prostytutkami; starsi dowódcy piechoty morskiej zgodzili się na zwiększenie liczebności wojsk w Afganistanie w 2017 roku z powodów budżetowych.

Opierając się na latach szeroko zakrojonych badań, Cockburn obnaża brzydką rzeczywistość największej machiny wojskowej w historii: tak głęboko obskurną, jak i przerażająco śmiertelną.