Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
The Sonic Episteme: Acoustic Resonance, Neoliberalism, and Biopolitics
W The Sonic Episteme Robin James bada, w jaki sposób XXI-wieczne koncepcje dźwięku jako rezonansu akustycznego kształtują pojęcia świata społecznego, osobowości i materialności w sposób, który wspiera biały supremacjonistyczny kapitalistyczny patriarchat.
Czerpiąc z różnych dziedzin, od filozofii i studiów nad dźwiękiem po czarne studia feministyczne i muzykologię, James pokazuje, jak to, co nazywa episteme dźwiękową - zestaw reguł opartych na dźwięku, które jakościowo strukturyzują praktyki społeczne w podobny sposób, w jaki neoliberalizm wykorzystuje statystyki - wykorzystuje politykę wyjątków do utrzymania hegemonicznych projektów neoliberalnych i biopolitycznych. Podczas gdy James postrzega normcore'ową przeciętność Taylor Swift i Spandau Ballet jako przyczyniającą się do marginalizacji przez dźwiękową episteme nienormatywnych koncepcji płci, rasy i osobowości, czarne feministyczne ontologie polityczne, które identyfikuje w muzyce Beyonc i Rihanny, rzucają wyzwanie takiej marginalizacji.
Wykorzystując dźwięk do teoretyzowania politycznej ontologii, podmiotowości i władzy, James opowiada się za dalszą artykulacją praktyk dźwiękowych, które unikają przyczyniania się do systemowych relacji dominacji, które tworzy i reguluje biopolityczny neoliberalizm.
