Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 7 głosach.
Oryginalny tytuł:
The Self We Live by: Narrative Identity in a Postmodern World
Zawartość książki:
Jaźń to wielka historia. Na początku wieku pragmatycy tacy jak William James, Charles Horton Cooley i George Herbert Mead odwrócili się od transcendentalnej jaźni refleksji filozoficznej, aby sformułować nową koncepcję jaźni empirycznej - pogląd, że to, kim i czym jesteśmy, jest ustalane w codziennych interakcjach. Jaźń była teraz strukturą społeczną, jak to ujął Mead, nawet jeśli znajdowała się w jednostce.
Od tego czasu historia zmieniła się dramatycznie. Dziś, według niektórych postmodernistycznych krytyków, jaźń została wyrzucona na morze różnych obrazów. To tylko jedna wirująca reprezentacja pośród innych, obrzucana szaleństwem społeczeństwa napędzanego przez media. Na przełomie XXI wieku jaźń straciła swoje tradycyjne podstawy i rozpadła się empirycznie. Samo istnienie jaźni jest poważnie kwestionowane.
The Self We Live By wskrzesza wielką historię, kwestionując tę relację. Holstein i Gubrium stworzyli kompleksową dyskusję, która śledzi inny kierunek rozwoju, od wczesnych pragmatystów po współczesne rozważania konstrukcjonistyczne, ratując jaźń ze złomu postmodernistycznych wyobrażeń. Przebłyski odnowy znajdują się w nowym rodzaju zakończenia, skoncentrowanym na instytucjonalnym krajobrazie różnorodnych narracji, artykułowanych w odniesieniu do poszerzającego się horyzontu tożsamości. Istnieje nie tylko nowa opowieść o jaźni, ale powiedziano nam, że sama jaźń jest skonstruowana narracyjnie. Jednak tak różnorodna i obfita, jak narracyjna stała się tożsamość, jest zdyscyplinowana przez praktyki społeczne, które autorzy omawiają i ilustrują w kategoriach codziennej technologii konstruowania siebie. Okazuje się, że empiryczne "ja" stało się bardziej złożone i zróżnicowane, niż mogli to sobie wyobrazić jego twórcy.
