Ocena:
Książka zapewnia fascynujący wgląd w życie i czasy sułtana Saladyna podczas wypraw krzyżowych, ukazując muzułmańską perspektywę, która kontrastuje z tradycyjnymi chrześcijańskimi narracjami. Została ona dobrze przyjęta ze względu na wciągający język, dokładne badania i unikalne odzwierciedlenie charakteru i strategii wojskowych Saladyna. Jednak niektóre recenzje wspominają o jej nieścisłości i stronniczości, co sugeruje, że może nie być najlepszym wyborem dla zwykłych czytelników bez wcześniejszej wiedzy na ten temat.
Zalety:⬤ Doskonałe źródło pierwotne
⬤ dobrze przetłumaczona i wciągająca narracja
⬤ oferuje unikalną muzułmańską perspektywę na krucjaty
⬤ pouczająca i łatwa w czytaniu
⬤ pokazuje charakter Saladyna
⬤ dokładne szczegóły historyczne
⬤ dobre do odniesienia.
⬤ Pewne nieścisłości i stronniczość wobec Saladyna
⬤ nie czyta się jak opowiadanie
⬤ wymaga wcześniejszej znajomości tematu dla pełnego zrozumienia.
(na podstawie 13 opinii czytelników)
The Rare and Excellent History of Saladin or al-Nawadir al-Sultaniyya wa'l-Mahasin al-Yusufiyya by Baha' al-Din Ibn Shaddad
Saladyn jest prawdopodobnie jedynym muzułmańskim władcą, który pojawia się z jakąkolwiek jasnością w standardowych opowieściach i historiach wypraw krzyżowych; jest to tłumaczenie relacji Baha' al-Din Ibn Shaddada o jego życiu i karierze.
Ibn Shaddad (1144-1234) był najwyraźniej wielkim wielbicielem Saladyna i był jego bliskim współpracownikiem, służąc jako jego qadi al-'askar (sędzia armii) od 1188 roku do śmierci Saladyna w 1193 roku. Jego pozycja i dostęp do informacji sprawiają, że jest to autorytatywne i niezbędne źródło do kariery Saladyna, a jego osobiste relacje z sułtanem dodają sympatycznego i wzruszającego elementu do opisu jego ostatnich lat.
Oprócz swojej nieodłącznej wartości jako źródła do historii Egiptu i Bliskiego Wschodu, stanowi zatem bardzo potrzebne uzupełnienie i korektę powszechnie znanych łacińskich relacji z wypraw krzyżowych i łacińskiego Królestwa Jerozolimskiego w XII wieku. Obecne tłumaczenie opiera się na pełniejszym wydaniu tekstu niż to użyte w poprzednim XIX-wiecznym tłumaczeniu i uwzględnia odczytanie przez tłumacza najwcześniejszego rękopisu dzieła, datowanego na lipiec 1228 roku.
