Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka prezentuje charakterystyczny komediowy styl Dennisa Millera poprzez ponad czterdzieści rantów, które poruszają różne tematy, łącząc humor z komentarzem do politycznego krajobrazu z przeszłości. Podczas gdy wielu czytelników uważa jego komediowe podejście za wciągające, a jego obserwacje za trafne, inni krytykują przestarzałe odniesienia i ogólną realizację materiału.
Zalety:Wielu recenzentów docenia humor, oryginalność i zdolność Dennisa Millera do prowokowania do myślenia. Jego dowcip jest charakteryzowany jako lekceważący i zabawny, a niektórzy zwracają uwagę na łatwość czytania ze względu na krótkie rozdziały. Książka zawiera zabawne listy i obejmuje szeroki wachlarz tematów, które rezonują z fanami Millera.
Wady:Krytycy wskazują, że materiał jest często przestarzały, przez co niektóre odniesienia są niedostępne lub nieistotne dla współczesnych czytelników. Ponadto niektórzy uważają, że Millerowi brakuje energii, którą można znaleźć w jego występach telewizyjnych. Pojawiają się komentarze, że książka staje się powtarzalna, a humor nie jest tak wciągający, jak oczekiwano.
(na podstawie 60 opinii czytelników)
Zawartość książki:
Nie chcę tutaj popadać w rant.
New York Times nazwał The Rants Dennisa Millera „przyjemną mieszanką wulgaryzmów i dowcipu... która sprawi, że fani jego lekceważącego liberalnego niepokoju będą się głośno śmiać”. Czytelnicy w całym kraju najwyraźniej się z tym zgodzili, ponieważ książka pozostawała na liście bestsellerów Timesa w twardej oprawie przez wiele miesięcy, z ponad 130 000 egzemplarzy w druku. Teraz jeszcze szersza publiczność może odkryć dowcip Millera w wersji papierowej.
Dennis Miller nie zna granic. Niezależnie od tego, czy tematem są naćpani baseballiści, którzy nie mogą już wymachiwać kijami, nic nie robiący politycy, którzy poświęcają swoją karierę tworzeniu znaczących dźwięków, czy też zrezygnowana akceptacja przez naród przemocy jako sposobu na amerykańskie życie, te tematycznie ułożone monologi są zabawne i wściekłe. Co ważniejsze, burzą one konwencje komedii, jednocześnie rozśmieszając, dając do myślenia i wzdrygając się.
Kiedy Miller wchodzi na scenę, publiczność domaga się „tyrad, tyrad, tyrad”. Oto zbiór jego ożywczych i prowokujących do myślenia monologów, które pokazują jego wyjątkowy punkt widzenia.
