Jest to pierwsze pełne tłumaczenie na język angielski prawie dwóch tysięcy czterowierszy przypisywanych Dżalaluddinowi Rumiemu, słynnemu perskiemu poecie mistycznemu z XIII wieku. Naukowcy poświęcili mniej uwagi jego czterowierszom niż rymowanym kupletom w jego Masnavi) i odom w jego Divan).
Zamiast tego dostępne są głównie zniekształcone i spopularyzowane wersje czterowierszy, często tworzone przez autorów, którzy nie czytają po persku. Niniejsza książka odnosi się do tego deficytu, dostarczając dokładnych tłumaczeń i obfitych wyjaśnień dokonanych dzięki współpracy dwóch uczonych Rumiego: Rawana Farhadiego (Afgańczyka) i Ibrahima Gamarda (Amerykanina). Quatrains są uporządkowane w liczne etapy i tematy mistycznej ścieżki "kochanka" i "ukochanego" (duchowego ucznia i mistrza sufickiego).
A.
J. Arberry, znany brytyjski badacz Rumiego (i autor Mystical Poems of Rumi), napisał o czterowierszach Rumiego: "...
po uwzględnieniu wszystkich wymogów literackiej oceny i krytyki, możemy zaliczyć około 500 tych ruba' iyat do najlepszych arcydzieł literatury perskiej". William C. Chittick, amerykański badacz Rumiego (i autor The Sufi Path of Love: The Spiritual Teaching of Rumi), napisał o niniejszej książce: " Ten najbardziej pożądany dodatek do literatury na temat Rumiego jest owocem wielu lat współpracy dwóch oddanych uczonych, z których obaj są dogłębnie zaznajomieni z historycznym, kulturowym i religijnym kontekstem Rumiego.
Do tej pory czterowiersze Rumiego cieszyły się niewielkim zainteresowaniem badaczy, a przecież podsumowują jego nauki w zwięzłej i poruszającej formie". Coleman Barks, amerykański poeta i znany popularyzator Rumiego (oraz autor The Essential Rumi), napisał: "Ibrahim i Rawan są uczonymi najczystszej rasy, dokładnymi i nieskazitelnymi, precyzyjnymi i hojnymi. Książka, którą zebrali razem, The Quatrains of Rumi, powinna znaleźć się na półkach każdego, kto kocha Rumiego i to, co Rumi kocha.
Ich aparat naukowy jest mistrzowski i kompletny. Ich notatki są wielowarstwowe i mistyczne.
Rozumieją od podszewki główny ekstatyczny wgląd Rumiego: że samo bycie w ciele i świadomość jest powodem do zachwytu. Ich zrozumienie poezji Rumiego jest empiryczne. Autorytet, jaki wnoszą do tego tekstu, jest pełny i wspaniały.
Czują muzykę języka i komunikują tę subtelność z doskonałymi umiejętnościami".