The Paris Herald

Opinie czytelników

Recenzje „The Paris Herald” prezentują mieszaną perspektywę, ukazując zarówno nostalgię, jak i krytykę dotyczącą portretu dziennikarstwa pod koniec lat 60. w Paryżu. Książka jest doceniana za kontekst historyczny i wciągającą narrację, ale spotyka się z krytyką za słaby rozwój postaci i nadmierny nacisk na relacje osobiste nad tematami dziennikarskimi.

Styl pisania jest dobry, a narracja toczy się w dobrym tempie. Książka oddaje nostalgiczne spojrzenie na Amerykanów w Paryżu, zapewnia interesujące tło historyczne i zawiera żywe portrety czasu i miejsca. Wielu czytelników stwierdziło, że jest to wciągająca lektura z dobrze nakreślonymi postaciami i wnikliwymi obserwacjami na temat ludzkiej natury.

Wielu recenzentów zwróciło uwagę na brak głębi w rozwoju postaci, które są bardziej definiowane przez ich życie osobiste niż role zawodowe. Niektórzy uważali, że historia była chaotyczna i nadmiernie skupiała się na romansie, odwracając uwagę od tematu dziennikarstwa. Krytycy wspomnieli, że książka nie dostarcza wystarczającej wiedzy na temat samej gazety.

(na podstawie 30 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Każdy Amerykanin podróżujący dziś po świecie natknie się gdzieś na Paris Herald, choć obecnie ukazuje się on pod nazwą International New York Times. Nieważne, w głębi serca jest to nadal Paris Herald i ma swoje korzenie w Paryżu na początku XX wieku, kiedy był tak dobrze znany w kioskach na Lewym Brzegu i Polach Elizejskich, jak najnowszy artykuł w l'Aurore autorstwa Zoli lub najnowsza odsłona Prousta w jego niekończących się poszukiwaniach straconego czasu.

The Paris Herald, narracyjna fikcja historyczna, opowiada historię najsłynniejszej gazety na świecie, koncentrując się na kluczowych latach sześćdziesiątych, kiedy losy gazety i reżimu Charlesa de Gaulle'a stały się dziwnie splecione.

Historia koncentruje się na intrygach i rywalizacji między New York Herald Tribune, New York Times i Washington Post. Kiedy Herald Tribune zaprzestał działalności w Nowym Jorku w 1966 roku, Times, który założył własną edycję europejską w 1960 roku, spodziewał się, że paryski Herald również zostanie zamknięty, dając Timesowi zwycięstwo zarówno w Paryżu, jak i Nowym Jorku. Właściciel Herald Tribune, Jock Whitney, nie chciał jednak sprzedać gazety Timesowi, preferując współpracę z Katharine Graham, która przejęła stery w Post po śmierci męża.

W ciągu kilku miesięcy Times przyszedł z kapeluszem w ręku, oferując zamknięcie swojej europejskiej edycji i prosząc o zakup nowego partnerstwa Herald/Post. Times ani nie wybaczył, ani nie zapomniał o swoim upokorzeniu.

The Paris Herald to historia wielu ludzi: Franka Drapera, który walczył w Brygadzie Lincolna; Byrona Hallsberga, który przyłączył się do węgierskiego powstania; Dennisa Kleina, badającego nazistowską okupację Paryża; Suzy de Granville, szukającej rodzinnych korzeni; Wayne'a Murraya, uciekającego przed homofobią; Steve'a i Molly Flemingów, żyjących na haju; Sonny'ego Steina i Ala Lodge'a, Connie Marshall i Bena Swarta oraz Eddiego Jonesa, gazeciarza, którzy z własnych powodów znaleźli się w Paris Herald i skończyli w walce o utrzymanie gazety przy życiu.

Lata sześćdziesiąte były burzliwą dekadą. Konflikt rasowy w Ameryce i wojna w Wietnamie rozprzestrzeniły się na Europę, wywołując terroryzm, zamieszki i bunty na całym kontynencie i zagrażając i tak już chwiejnym reżimom. Nigdzie ryzyko upadku nie było większe niż we Francji, gdzie rewolta 1968 roku niemal obaliła rząd i doprowadziła do rezygnacji prezydenta Charlesa de Gaulle'a w następnym roku. W tych trudnych czasach paryski Herald znajdował się w centrum wydarzeń.

Od momentu założenia w 1887 r. przez Jamesa Gordona Bennetta Jr. gazeta Paris Herald miała zasadnicze znaczenie dla życia amerykańskich emigrantów w Europie. We Francji wielu Amerykanów zapuściło korzenie, wżeniło się we francuskie rodziny i zostało stałymi emigrantami, a w niektórych przypadkach wygnańcami, jak sam Bennett. Napięte wydarzenia lat 60. dotknęły życia każdego Amerykanina w Paryżu, w tym wielu znanych artystycznych emigrantów: James Baldwin, Art Buchwald, William Saroyan, James Jones, Bud Powell, Dexter Gordon, Kenny Clarke, Joe Turner, Memphis Slim.

W miarę pogłębiania się kryzysu, jeden mroczny człowiek stał się łącznikiem między de Gaulle'em a trójką właścicieli gazet, Whitneyem, Grahamem i Arthurem Ochsem Sulzbergerem. Ten człowiek, Henri de Saint-Gaudens, wysoki francuski urzędnik w Pałacu Elizejskim, rozumiał historyczne znaczenie Heralda dla Paryża.

Powieść The Paris Herald to porywający dramat historyczny, tak samo aktualny dziś, jak i wczoraj. To historia, której nigdy wcześniej nie opowiedziano.