The One-Cent Magenta: Wewnątrz dążenia do posiadania najcenniejszego znaczka na świecie

Opinie czytelników

Książka oferuje wciągającą narrację na temat jednocentowego znaczka w kolorze magenta, badając jego bogatą historię, barwne postacie zaangażowane w jego podróż oraz szersze tematy kolekcjonowania i obsesji. Pomimo skupienia się na pozornie przyziemnym przedmiocie, czytelnicy uważają, że opowiadanie historii jest wciągające, a badania dokładne, choć niektórzy chcieliby, aby tekstowi towarzyszyły pomoce wizualne.

⬤ Wciągający i szybki styl pisania
⬤ dobrze zbadany z ciekawą narracją
⬤ przemawia zarówno do filatelistów, jak i zwykłych czytelników
⬤ przedstawia szersze tematy historii i ludzkiej obsesji
⬤ dobra fabuła z humorem i barwnymi postaciami
⬤ gorąco polecam jako przyjemną lekturę.

Brak zdjęć lub ilustracji, co niektórzy czytelnicy uznali za rozczarowujące; niektóre uwagi krytyczne dotyczące stylu autora, który jest czasami zbyt akademicki lub suchy.

(na podstawie 40 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The One-Cent Magenta: Inside the Quest to Own the Most Valuable Stamp in the World

Zawartość książki:

Spojrzenie od wewnątrz na obsesyjny, tajemniczy i często dziwaczny świat kolekcjonowania znaczków, opowiedziane poprzez podróż najbardziej poszukiwanego znaczka na świecie.

Kiedy został wydany w 1856 roku, kosztował jednego pensa. W 2014 roku ten niewielki kwadrat wyblakłego czerwonego papieru został sprzedany w Sotheby's za prawie 9,5 miliona dolarów, co stanowi największą kwotę, jaką kiedykolwiek zapłacono za znaczek pocztowy na aukcji. Poprzez historie ekscentrycznych postaci, które kupiły, posiadały i sprzedały jednocentową magentę w międzyczasie, James Barron przedstawia fascynującą opowieść o globalnej historii i ogromnym bogactwie, a także o ludzkim pragnieniu kolekcjonowania.

Jednocentówki magentas były znaczkami tymczasowymi, drukowanymi szybko w ówczesnej Gujanie Brytyjskiej, gdy nie dotarła dostawa oficjalnych znaczków z Londynu. Były one przeznaczone dla czasopism i większość z nich została wyrzucona wraz z gazetami. Ale jeden znaczek przetrwał. Pojedynczy jednocentowy znaczek w kolorze magenta miał tylko dziewięciu właścicieli, odkąd dwunastoletni chłopiec odkrył go w 1873 roku, gdy przeglądał papiery w domu swojego wuja. Wkrótce sprzedał go za kwotę, która dziś wynosiłaby 17 dolarów. (Wśród późniejszych właścicieli był bajecznie bogaty Francuz, który ukrywał znaczek przed niemal wszystkimi (nawet król Anglii Jerzy V nie mógł do niego zajrzeć).

Biznesmen, który podróżował ze znaczkiem w teczce przykutej kajdankami do nadgarstka.

I John E. du Pont, spadkobierca chemicznej fortuny, który zmarł, odsiadując trzydziestoletni wyrok za zabójstwo zapaśnika olimpijskiego Dave'a Schultza.

Polecana fanom Nicholasa A. Basbanesa, Susan Orlean i Simona Winchestera książka "The One-Cent Magenta" bada skrzyżowanie obsesyjnych dążeń i wielkiego bogactwa oraz zadaje pytanie, dlaczego najbardziej pragniemy tego, co najrzadsze.