
Podczas gdy nerwy animują terytorium wewnątrz i pomiędzy ciałami, wahadłowiec jest przerzucany z jednej ręki do drugiej.
Te wiadomości są bliskie i realne, wystrzeliwują ponad przestrzenie odczuwane jako odległość geograficzna i wizjonerskie pokrewieństwo. Epistoły Sarah Riggs łapią nachylenie tej chwili, przez którą przechodzimy, przyjaźni i czytelnictwa, transhistorycznej i oceanicznej, jednocześnie odnalezionej i coraz bardziej świetlistej na morzu.
Poezja.