The Narrow Door: Pamiętnik przyjaźni

Opinie czytelników

Wspomnienia Paula Lisicky'ego, „The Narrow Door”, urzekają czytelników szczerym portretem miłości, straty i przyjaźni. Liryczny tekst Lisicky'ego zagłębia się głęboko w jego emocjonalne doświadczenia, szczególnie związane ze śmiercią przyjaciela i ewolucją jego długotrwałego partnerstwa. Podczas gdy wielu czytelników chwali piękno, głębię i wnikliwość książki, niektórzy wyrażają rozczarowanie strukturą narracji i integracją tematów.

Pisarstwo jest pięknie liryczne i szczere, wywołując głębokie emocje bez sentymentalizmu. Czytelnicy doceniają świeże spojrzenie na żałobę i stratę, przejmującą eksplorację przyjaźni i wciągającą narrację, która wplata się w szersze konteksty społeczne. Pamiętnik jest również chwalony za zdolność do rezonowania z osobistymi doświadczeniami straty i zachęcania do refleksji nad naturą relacji.

Niektórzy czytelnicy uznali narrację za zagmatwaną lub pozbawioną ciągłości ze względu na jej plecioną strukturę. Kilku z nich wyraziło rozczarowanie połączeniem różnych wątków, w szczególności dotyczących relacji autora z jego partnerką. Wspomniano również o błędach typograficznych i chęci większej korekty.

(na podstawie 29 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Narrow Door: A Memoir of Friendship

Zawartość książki:

W The Narrow Door Paul Lisicky tworzy fascynujący kolaż scen i obrazów zaczerpniętych z dwóch długotrwałych związków, jednego z powieściopisarką, a drugiego z byłym mężem, poetą. Kontury tych relacji nieustannie się zmieniają.

Denise i Paul, naciągnięci przez wymagania swojego pisarskiego życia, oddalają się od siebie, a romans Paula zaczyna się chwiać. A świat wokół nich jest kruchy: katastrofy ekologiczne, takie jak wyciek ropy Deepwater Horizon, klęski żywiołowe, takie jak trzęsienie ziemi na Haiti, i lokalne niepokoje stanowią niepokojące tło dla palących obaw związanych z diagnozą raka Denise i zbliżającym się rozstaniem Paula.

Współczujące serce i odporność Lisicky'ego wydają się jeszcze silniejsze w obliczu tak dotkliwych strat. Jego przetrwanie - ciężko wywalczone, bez sentymentów, autentyczne - dowodzi, że zwracając się ku stracie, obejmujemy życie.