The Metropolitan Museum of Art - podręcznik kolekcji chińskiej porcelany

Oryginalny tytuł:

The Metropolitan Museum Of Art HandBook Of A Collection Of Chinese Porcelains

Zawartość książki:

PRZEDMOWA. Niniejszy podręcznik ma z konieczności ograniczony zakres i nie jest przeznaczony do rozwiązywania trudnych pytań, ani w żaden sposób nie zastępuje bardziej rozbudowanych traktatów na temat chińskiej ceramiki, Kolekcja Garland na wystawie obejmuje różne typy ważne i godne uwagi ze względu na ich kolorową dekorację i ich pastę składową, w tym oczywiście nie tylko piękną, ale także groteskową i ciekawą. Chociaż nie podjęto próby ułożenia kolekcji chronologicznie, przykłady dość dobrze pokrywają historię chińskiej sztuki ceramicznej w okresach, które są obecnie brane pod uwagę. Chińczycy osiągnęli swoją dominację w tej sztuce wieki temu, której nie przewyższa żaden współczesny postęp. Kolory ich starożytnych dzieł mają większą żywość i głębię ich form, oryginalność i elegancję. Dziełem, które dostarcza rodzimych świadectw dotyczących historii chińskiej porcelany i miejsc, w których została wyprodukowana, jest Histoire et fabrication dc la porcelaine chinoise, przetłumaczona z chińskiego przez Stanislasa Juliena, z notatkami i dodatkami M. ruphoilse Salvetat Paris, 1856. Wiodącymi pracami naukowymi na temat natury porcelany i jej chemii są Trait des arts dramiques, autorstwa AI. A. Brongiliart, Paryż, 1844 i La Porcelaine, autorstwa 31. Gcorgcs Vogt, Directeur de Skvres, w pełni techniczna praca na temat zarówno europejskiej, jak i chińskiej porcelany.

Porcelaine de Chine, par M. 0. Du Sartel, Iaris, 1881, dzieło o wielkiej wartości i pięknie ilustrowane. Prawdopodobnie najnowszym ważnym dziełem jest La Ceramique chinoise, autorstwa M. Erncst Grandidier, Paris, 1894, którego kolekcja cieszy się światową renomą, a ostatnio została przekazana do Luwru w Paryżu. History of Pottery and Porcelain in the rgth, 16th, 17th and 18th centuries (Historia ceramiki i porcelany w XVI, XVII i XVIII wieku), autor: Joscph Marryat, Londyn, r868. Oriental Porcelain and Pottery of the South Kensington lfuseuin, autor: Augustus M. Franks, Londyn, 1875. Abriss der Geschichte dcs Poszellans und der Thonge- fasse, przez Dr. J. G. Theodor Grssse, Drezno. Dzieła 31. A. Jacquemart, Paryż, 1862 i 1873. Opisowy i historyczny katalog kolekcji japońskich i chińskich obrazów w Muzeum Brytyjskim, autorstwa Wm. Andersona, F. K. C. S. Ancient Vases, autorstwa P. P. Thornsa, Londyn, 185 I. The Chinesc Readers Manual, autorstwa V. F. llayersa, Londyn. Znaki na porcelanie orientalnej są podane w różnych wydaniach Chaffersa, można je również znaleźć w pracach opublikowanych przez dr J. G. Theodora Grusse'a i innych, a także w Hopper i Philllps Manual of Marks. Władze powszechnie przyznają, że Chińczycy, po przeprowadzeniu wszelkich możliwych badań dokumentalnych, jako pierwsi wyprodukowali porcelanę. Pytanie, kiedy narodził się ten przemysł, pozostaje jednak ostatecznie rozwiązane. Niektórzy badacze są zadowoleni z przypisania jego daty do pewnego czasu za dynastii Thang, A.

D. 618-907 inni do znacznie wcześniejszego okresu. Ponieważ mamy do czynienia z porcelaną, jaka pojawia się w tej kolekcji, musimy powstrzymać się od omawiania niejasno znanej sztuki prymitywnej i próbować jedynie powierzchownie przeniknąć tajemnicę historii sztuki ceramicznej. Aby dobrze poznać porcelanę, mówi francuski pisarz na ten temat, konieczne jest dokładne przyjrzenie się sztuce ceramicznej w ogóle. Obejmowałoby to jednak wszelkiego rodzaju przedmioty wykonane z pokruszonego kamienia, ziemi lub gliny, a zatem musimy dość ściśle ograniczyć się do porcelany...