The Mavericks: Angielski futbol w czasach flary

Opinie czytelników

Książka stanowi dogłębne spojrzenie na życie i karierę znanych angielskich piłkarzy z lat 70. znanych jako „The Mavericks”, badając tematy złego zarządzania i kontekst kulturowy epoki. Podczas gdy wielu czytelników uznało ją za pouczającą i nostalgiczną, niektórzy zmagali się ze stylem pisania autora i dostrzegali brak wciągającej treści.

⬤ Wciągająca eksploracja wyjątkowych talentów piłki nożnej lat 70-tych, zapewniająca głęboki wgląd w kariery takich graczy jak George Best i Rodney Marsh.
⬤ Bogate odniesienia kulturowe, które rezonują z fanami zaznajomionymi z epoką.
⬤ Przemawia przede wszystkim do tych, którzy przeżyli lata 70-te, oferując sympatyczny portret tamtych czasów.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że styl pisania autora był początkowo trudny do zaakceptowania.
⬤ Krytyka książki jako zbyt przypominającej listę i pozbawionej głębi, z dostrzeżonymi błędami i szyderczym tonem.
⬤ Nie wszyscy czytelnicy uważali, że jest to wciągająca lektura, sugerując, że może mieć trudności z przyciągnięciem uwagi osób niezaznajomionych z tematem.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Mavericks: English Football When Flair Wore Flares

Zawartość książki:

Film "The Mavericks", w umiejętny sposób łączący dziennikarstwo sportowe z historią społeczną i ostrymi odniesieniami do popkultury, bada piłkę nożną lat 70-tych, kiedy to kultowa grupa piłkarzy zapewniała talent na boisku i ekstrawagancję poza nim.

Zarozumiali napastnicy spotykają się z Davidem Bowie i Alvinem Stardustem.

Buty Gola wymieniają się kopnięciami z A Clockwork Orange i The Likely Lads.

Admiralskie skarpetki, szpilki na platformie i krawaty kiperskie mieszają się z wojnami dorszowymi, bombardowaniami Harrodsa i trzydniowymi tygodniami. Steen odtwarza wczesne lata siedemdziesiąte, erę, w której piłka nożna dołączyła do awangardy angielskiej kultury młodzieżowej. Ta osobista relacja obraca się wokół siedmiu Anglików, którzy podążali szlakiem wytyczonym przez pierwszą gwiazdę tabloidów piłkarskich, George'a Besta - Stan Bowles, Tony Currie, Charlie George, Alan Hudson, Rodney Marsh, Peter Osgood i Frank Worthington. Dumni indywidualiści w coraz bardziej korporacyjnym środowisku, ich inwencji i artyzmowi dorównywała jedynie pogarda dla autorytetów i konwencji. Ich wiara w piłkę nożną jako sztukę performance, jako showbiznes, dała grze impuls i podniosła ich do statusu kultowego. W czasach swojej świetności byli jednak w dużej mierze ignorowani przez kolejnych menedżerów Anglii, z których żaden nie był w stanie zebrać drużyny na tyle kompetentnej, by zakwalifikować się do finałów mistrzostw świata. Na tle rosnącej przemocy zarówno na boisku, jak i na tarasach, bitew między graczami a establishmentem, ta książka bada anomalię w sercu angielskiej kultury, która symbolizowała śmierć optymizmu po latach sześćdziesiątych, koniec niewinności.