Ocena:
Książka „The Lost One: A Life of Peter Lorre” autorstwa Stephena D. Youngkina to kompleksowa i skrupulatnie zbadana biografia, która zapewnia dogłębne spojrzenie na życie i karierę aktora Petera Lorre, podkreślając jego zmagania, wkład artystyczny i kontekst jego wyjątkowej osobowości. Chociaż jest chwalona za szczegółowe badania i styl narracji, niektórzy czytelnicy zauważyli problemy z organizacją i stwierdzili, że pisanie jest czasami przyziemne.
Zalety:⬤ Obszerne badania i wywiady z ludźmi, którzy znali Petera Lorre'a, zapewniające dogłębne zrozumienie jego życia.
⬤ Wciągający styl pisania, który równoważy szczegóły z czytelnością.
⬤ Szanuje złożoność Lorre'a bez popadania w hagiografię.
⬤ Obejmuje szeroki zakres kariery i życia osobistego Lorre'a, w tym mniej znane fakty i jego artystyczne zmagania.
⬤ Zawiera kompletną filmografię i prace radiowe, wzbogacając związek czytelnika z wkładem Lorre'a.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali organizację materiału za mylącą, z oddzielnymi wątkami życia Lorre'a omówionymi w różnych sekcjach.
⬤ Kilku recenzentów opisało pisanie jako powolne lub przyziemne w niektórych częściach.
⬤ Są momenty, w których bogactwo szczegółów może wydawać się przytłaczające, a niektórzy czytelnicy sugerują, że mogłoby być bardziej zwięzłe.
(na podstawie 55 opinii czytelników)
The Lost One: A Life of Peter Lorre
Często typowany jako groźna postać, Peter Lorre zyskał sławę w Hollywood najpierw jako aktor pierwszoplanowy, a później jako aktor charakterystyczny, charakteryzujący się delikatnym balansem między dobrem a złem. Jego rola dziecięcego mordercy w arcydziele Fritza Langa M (1931) przyniosła mu międzynarodową sławę.
Lang powiedział o Lorre: "Dał jeden z najlepszych występów w historii filmu, a na pewno najlepszy w swoim życiu". Dziś urodzony na Węgrzech aktor jest również znany ze swoich porywających występów w filmach Człowiek, który wiedział za dużo (1934), Sokół maltański (1941) i Casablanca (1942). Lorre przybył do Ameryki w 1934 roku z zamiarem pozbycia się swojego ekranowego wizerunku czarnego charakteru.
Próbował nawet stracić swój charakterystyczny akcent, ale Hollywood wielokrotnie obsadzało go w roli outsidera, który sugerował rzeczy, które lepiej pozostawić nieznane.
Szukając większej kontroli nad swoją karierą, Lorre założył własną firmę produkcyjną. Jego nieoficjalne "wpisanie na szarą listę" przez House Committee on Un-American Activities sprawiło jednak, że miał niewiele pracy.
Powrócił do Niemiec, gdzie w 1951 roku był współautorem, reżyserem i odtwórcą głównej roli w filmie Der Verlorene (The Lost One). Niemiecka publiczność odrzuciła mroczną wizję Lorre'a dotyczącą ich niedawnej przeszłości, a aktor wrócił do Ameryki, ze smutkiem przyjmując role, które parodiowały jego złowrogą osobowość filmową. Pierwsza biografia tego wielkiego aktora, The Lost One: A Life of Peter Lorre, opiera się na ponad trzystu wywiadach, w tym rozmowach z reżyserami Fritzem Langiem, Alfredem Hitchcockiem, Billym Wilderem, Johnem Hustonem, Frankiem Caprą i Roubenem Mamoulianem, którzy szczerze mówią o Lorre, zarówno człowieku, jak i aktorze.
Autor Stephen D. Youngkin po raz pierwszy analizuje kluczową relację Lorre'a z niemieckim dramaturgiem Bertoltem Brechtem, jego doświadczenie jako emigranta z hitlerowskich Niemiec, jego walkę z uzależnieniem od narkotyków i jego zmagania z wyborem między sławą a intelektualnym szacunkiem. Oddzielając enigmatyczną osobę od persony od dawna kojarzonej z jedną z najbardziej rozpoznawalnych twarzy klasycznego Hollywood, The Lost One jest ostatecznym opisem życia triumfującego, a jednocześnie tragicznie najeżonego wieloma nieudanymi możliwościami.
