Ocena:
Książka oferuje szczegółową eksplorację torfowisk i ich historii ekologicznej, ale jest krytykowana za nużącą narrację, brak pomocy wizualnych i niewystarczające dowody na przedstawione twierdzenia. Podczas gdy niektórzy czytelnicy znajdują wartość w prezentowanych informacjach, inni są rozczarowani stylem pisania, organizacją i brakiem indeksu.
Zalety:⬤ Mnóstwo informacji historycznych o torfowiskach
⬤ zapewnia tło dla osób zainteresowanych utraconymi siedliskami wschodniej Anglii
⬤ kilka interesujących samorodków dla czytelników, którzy chcą wytrwać w gęstym tekście
⬤ podkreśla zmiany krajobrazu spowodowane osuszaniem i wycinaniem torfu.
⬤ Nużąca narracja i uciążliwe czytanie
⬤ brak istotnych dowodów na twierdzenia o „największej katastrofie ekologicznej w Anglii”
⬤ niewystarczające mapy, przez co odniesienia geograficzne są trudne do naśladowania
⬤ niejasne rozróżnienie między nauką a komentarzem politycznym
⬤ brak indeksu ułatwiającego nawigację.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
The Lost Fens: England's Greatest Ecological Disaster
Utrata wielkich torfowisk wschodniej Anglii jest największym pojedynczym usunięciem ekologii w naszej historii. Proces ten był tak dokładny, że większość odwiedzających te regiony, a nawet mieszkających tam ludzi, ma niewielkie pojęcie o tym, co zniknęło.
Dla wielu Fenlands to rozległe równiny intensywnego rolnictwa, "koszyki chleba" Wielkiej Brytanii. Utracono ogromne stada ptaków wodno-błotnych, które wypełniały wieczorne niebo zimą, zamarznięte mokradła i łyżwiarzy torfowiskowych zimą oraz obfite rybitwy czarne lub lęgowe ptaki brodzące w miesiącach letnich. Zatrzymaj się jednak na chwilę przy głównych drogach i zastanów się nad nazwami miejsc i dróg: Fenny Lane, The Withies, Commonside, Reed Holme, Fen Common, Turbary Lane, Wildmore, Adventurers' Fen, Wicken Fen i wiele innych.
Opowiadają one historię krajobrazu, którego już nie ma, ale który kiedyś był niezwykle ważny. Fens zrodziły rewolucję i wojnę domową i zapłaciły za to karę. Pielęgnowały religijny nonkonformizm o globalnym wpływie.
Po 1066 roku Sasi odparli atak Normanów, a w latach 70-tych XX wieku bobry z unting podjęły działania przeciwko dwudziestowiecznym najeźdźcom. Krajobrazy bagienne, ani woda, ani ląd, ale coś pomiędzy, rodzą niezależność i, jeśli to konieczne, niezgodę. Ta historia opowiada o napędzanej politycznie i ekonomicznie katastrofie ekologicznej i stracie.
Tak wiele zniknęło, ale nawet nie wiemy do końca, co było tam wcześniej. Wraz z globalnymi zmianami środowiskowymi, a zwłaszcza zmianami klimatu, torfowiska ponownie odgrywają ważną rolę w naszej zrównoważonej przyszłości.
