Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „The Looting Machine” autorstwa Toma Burgisa bada eksploatację i grabież zasobów Afryki przez zagraniczne korporacje i skorumpowanych lokalnych przywódców. Zapewnia szczegółowe badanie kwestii systemowych prowadzących do ubóstwa w bogatych w zasoby krajach afrykańskich, podkreślając współudział zarówno zachodnich, jak i chińskich interesów. Chociaż książka jest chwalona za dogłębność badań i pouczające spostrzeżenia, jest również krytykowana za gęsty styl pisania i organizację.
Zalety:⬤ Dogłębnie zbadana i pouczająca; zapewnia szeroki wgląd w eksploatację zasobów Afryki.
⬤ Podkreśla współudział zagranicznych korporacji i lokalnych przywódców w utrwalaniu ubóstwa.
⬤ Przystępny, dziennikarski styl pośród złożonych tematów.
⬤ Otwierające oczy dyskusje na temat globalnego systemu gospodarczego i jego wpływu na Afrykę.
⬤ Inspiruje czytelników do rozważenia szerszych kwestii systemowych wpływających na nierówności.
Wady:⬤ Gęsty i wymagający styl pisania, który może być trudny do zrozumienia dla niektórych czytelników.
⬤ Niektóre recenzje wspominają o braku skupienia się na działaniach zagranicznych korporacji, kładąc większy nacisk na lokalną korupcję.
⬤ Mieszane uczucia co do struktury książki, z sugestiami dotyczącymi lepszej organizacji.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za powtarzalną i wskazali, że czytanie jej może być uciążliwe pomimo ważnej treści.
(na podstawie 75 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Looting Machine: Warlords, Oligarchs, Corporations, Smugglers, and the Theft of Africa's Wealth
Zawartość książki:
Jedna z książek roku według Financial Times, 2015.
Handel ropą, gazem, kamieniami szlachetnymi, metalami i minerałami ziem rzadkich sieje spustoszenie w Afryce. W latach, w których Brazylia, Indie, Chiny i inne rynki wschodzące przekształciły swoje gospodarki, afrykańskie państwa surowcowe pozostały w dolnej części przemysłowego łańcucha dostaw. Podczas gdy Afryka odpowiada za około 30 procent światowych rezerw węglowodorów i minerałów oraz 14 procent światowej populacji, jej udział w globalnej produkcji w 2011 roku wynosił dokładnie tyle samo, co w 2000 roku: 1 procent.
W swojej pierwszej książce, The Looting Machine, Tom Burgis ujawnia prawdę o afrykańskim cudzie rozwojowym: dla państw surowcowych jest to miraż. Złoża ropy naftowej, miedzi, diamentów, złota i koltanu przyciągają globalną sieć handlowców, bankierów, korporacyjnych wydobywców i inwestorów, którzy łączą się z jadowitymi kabałami politycznymi, by grabić wartość państw. A kaprysy gospodarek zależnych od zasobów mogą sprawić, że nowa afrykańska klasa średnia powróci do nędzy równie szybko, jak się z niej wydostała. Grunt pod ich stopami jest tak niepewny, jak kongijski szyb kopalniany.
Ich dobrobyt może rozlać się jak ropa naftowa z pękniętego rurociągu.
Ta katastrofalna dezintegracja społeczna nie jest jedynie kontynuacją przeszłości Afryki jako ofiary kolonializmu. Grabież przyspiesza teraz jak nigdy dotąd. Wraz ze wzrostem globalnego popytu na afrykańskie zasoby, garstka Afrykańczyków staje się legalnie bogata, ale zdecydowana większość, podobnie jak cały kontynent, jest ograbiana. Osoby z zewnątrz mają tendencję do myślenia o Afryce jako o wielkim drenażu filantropii. Jeśli jednak przyjrzeć się bliżej przemysłowi surowcowemu, relacje między Afryką a resztą świata wyglądają zupełnie inaczej. W 2010 r. wartość eksportu paliw i minerałów z Afryki wyniosła 333 miliardy, czyli ponad siedem razy więcej niż wartość pomocy, która trafiła w przeciwnym kierunku. Ale kto otrzymał te pieniądze? Na każdą Francuzkę, która umiera przy porodzie, 100 umiera w samym Nigrze, byłej francuskiej kolonii, której uran zasila francuskie reaktory jądrowe. W państwach petro, takich jak Angola, trzy czwarte dochodów rządowych pochodzi z ropy naftowej. Rząd nie jest finansowany przez obywateli, w związku z czym nie jest im zobowiązany. Szereg krajów afrykańskich, których gospodarki zależą od zasobów, to państwa rentierskie.
Ich mieszkańcy są w dużej mierze poddanymi. Klątwa surowcowa nie jest jedynie niefortunnym zjawiskiem ekonomicznym, produktem niematerialnej siły. To, co dzieje się w afrykańskich państwach surowcowych, to systematyczna grabież. Podobnie jak jej ofiary, jej beneficjenci mają imiona i nazwiska.
