Ocena:
Książka Marka Turnera przedstawia rewolucyjne i intuicyjne spojrzenie na rolę opowiadania historii i przypowieści w zrozumieniu języka, poznania i ludzkiego umysłu. Przeciwstawia się tradycyjnym poglądom kognitywistyki i przedstawia intrygującą tezę, która podkreśla centralne znaczenie narracji w ludzkim myśleniu. Chociaż książka jest wciągająca i oferuje oryginalne spostrzeżenia, niektórzy czytelnicy uważają ją za zawiłą i powtarzalną, z obawami o jasność jej przykładów i pomysłów.
Zalety:Książka jest chwalona za oryginalne i prowokujące do myślenia pomysły dotyczące języka i poznania, wciągający styl pisania oraz zdolność do kwestionowania i przedstawiania alternatywnych perspektyw dla tradycyjnych teorii. Wielu czytelników uważa początkowe rozdziały za szczególnie wciągające i warte przeczytania ze względu na ich wgląd w naturę opowiadania historii i jej implikacje poznawcze.
Wady:Krytycy wskazują, że późniejsze części książki stają się powtarzalne i zawiłe, przez co główne idee wydają się rozwodnione. Niektóre recenzje wspominają o braku jasnej organizacji i prezentacji, zauważając, że przykłady mogą być przytłaczające i czasami trywialne. Pojawiają się również komentarze dotyczące potrzeby lepszej edycji i jasności języka, co umniejsza ogólnemu wrażeniu.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
The Literary Mind: The Origins of Thought and Language
Zwykle uważamy myślenie literackie za peryferyjne i zbędne, aktywność dla specjalistów: poetów, proroków, szaleńców i niań. Z pewnością nie uważamy, że jest to podstawa umysłu. Myślimy o historiach i przypowieściach z Bajek Ezopa lub Tysiąca i jednej nocy, na przykład, jako o egzotycznych opowieściach osadzonych w dziwnych krainach, ze spektakularnymi obrazami, mówiącymi zwierzętami i fantastycznymi fabułami - wspaniałymi rozrywkami, często wnikliwymi, ale dalekimi od logiki i nauki, i całkowicie obcymi światu codziennych myśli. Mark Turner twierdzi jednak, że ta powszechna mądrość jest błędna. Umysł literacki - umysł opowieści i przypowieści - nie jest peryferyjny, ale podstawowy dla myśli. Opowieść jest centralną zasadą naszego doświadczenia i wiedzy. Przypowieść - projekcja historii w celu nadania znaczenia nowym spotkaniom - jest niezbędnym narzędziem codziennego rozumu. Myśl literacka czyni codzienne myślenie możliwym. Książka ta stawia rewolucyjne twierdzenie, że podstawową kwestią dla kognitywistyki jest natura myślenia literackiego.
W książce The Literary Mind Turner sięga od narzędzi współczesnej lingwistyki, przez najnowsze prace neuronaukowców, takich jak Antonio Damasio i Gerald Edelman, po arcydzieła literackie Homera, Dantego, Szekspira i Prousta, wyjaśniając, w jaki sposób opowieść i projekcja - oraz ich potężne połączenie w przypowieści - mają fundamentalne znaczenie dla codziennego myślenia. W prostym i tradycyjnym języku angielskim ujawnia, w jaki sposób używamy przypowieści, aby zrozumieć przestrzeń i czas, zrozumieć, co to znaczy być umiejscowionym w przestrzeni i czasie oraz wyobrazić sobie siebie, inne jaźnie, inne życia i inne punkty widzenia. Wyjaśnia rolę przypowieści w rozumowaniu, kategoryzowaniu i rozwiązywaniu problemów. Rozwija potężny model konstrukcji pojęciowej i, w daleko idącym ostatnim rozdziale, rozszerza go na nową koncepcję pochodzenia języka, która zaprzecza propozycjom takich myślicieli jak Noam Chomsky i Steven Pinker. Turner argumentuje, że historia, projekcja i przypowieść poprzedzają gramatykę, a język wynika z tych zdolności umysłowych. Język, jak konkluduje, jest dzieckiem umysłu literackiego.
Oferując znaczące zmiany w naszym rozumieniu myśli, aktywności konceptualnej oraz pochodzenia i natury języka, The Literary Mind przedstawia ujednoliconą teorię głównych problemów kognitywistyki, językoznawstwa, neuronauki, psychologii i filozofii. Daje nowe i nieoczekiwane odpowiedzi na klasyczne pytania dotyczące wiedzy, kreatywności, zrozumienia, rozumu i inwencji.
