The Legitimacy of Bastards: Miejsce nieślubnych dzieci w późnośredniowiecznej Anglii

Opinie czytelników

Książka zapewnia dogłębną eksplorację mniej znanych aspektów średniowiecznej historii, w szczególności skupiając się na życiu nieślubnych dzieci i ich rodzin, które często pozostają w cieniu bardziej udokumentowanych historii rodziny królewskiej.

Książka oferuje cenne informacje i wgląd w życie szlachty i nieślubnych dzieci w średniowieczu. Podważa ona powszechnie panujące przekonania i ujawnia nieopowiedziane historie, które nie są często omawiane w dyskusjach historycznych. Książka skłania do refleksji i docenienia innego spojrzenia na historię.

Recenzja nie wspomina o żadnych konkretnych wadach, ale niektórzy czytelnicy mogą preferować szerszy zakres tematyczny lub uznać niszowy temat za mniej wciągający.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Legitimacy of Bastards: The Place of Illegitimate Children in Later Medieval England

Zawartość książki:

Dla szlachty w późnośredniowiecznej Anglii ziemia była źródłem bogactwa i statusu. Ich małżeństwa były aranżowane z myślą o tym i nie jest zaskakujące, że tak wielu z nich miało kochanki i nieślubne dzieci. John de Warenne, earl Surrey, ożeniony w wieku dwudziestu lat z dziesięcioletnią wnuczką Edwarda I, miał co najmniej ośmiu bękartów i skomplikowane życie miłosne.

Teoretycznie bękarty znajdowały się w znacznie gorszej sytuacji. Uznawani za „filius nullius”, czyli niczyich synów, nie mogli dziedziczyć nieruchomości i nie mieli prawa do kapłaństwa. W praktyce nieślubność mogła być mniejszym piętnem w późnośredniowiecznej Anglii niż w okresie od XVI do końca XX wieku. Istniały sposoby na zapewnienie bytu nieślubnemu potomstwu, a niektórzy bękarty radzili sobie wyjątkowo dobrze: w kościele; poprzez małżeństwo; jako żołnierze; niektórzy nawet przejmowali rodzinne posiadłości.

The Legitimacy of Bastards to pierwsza książka, która rozważa osoby, które miały nieślubne dzieci, sposoby, w jakie się nimi opiekowały oraz postawy zarówno wobec rodziców, jak i bękartów. Podkreśla również istotne różnice między poglądami na nieślubność przyjętymi przez Kościół i prawo angielskie.