The Journal Keeper: Pamiętnik

Opinie czytelników

The Journal Keeper: A Memoir autorstwa Phyllis Theroux jest powszechnie chwalona za liryczny styl pisania, szczere refleksje i wiarygodne przedstawienie osobistych doświadczeń, zwłaszcza w zakresie starzenia się, macierzyństwa i miłości. Wielu czytelników czuje głęboki związek z podróżą autorki, doceniając jej szczerość i spostrzeżenia, którymi dzieli się ze swoim życiem. Jednak niektórzy zauważyli, że narracja może przeskakiwać, co czasami utrudnia śledzenie.

⬤ Liryczny i piękny tekst
⬤ powiązane tematy dotyczące starzenia się, macierzyństwa i miłości
⬤ szczere i szczere refleksje
⬤ inspiruje czytelników do prowadzenia dziennika
⬤ głęboko oddziałuje i prowokuje do myślenia
⬤ wielu uznało książkę za pocieszającą i znajomą z ich własnymi doświadczeniami.

⬤ Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że struktura narracji jest chaotyczna i zbytnio skacze
⬤ kilku uznało, że eksploracja niektórych tematów, takich jak miłość, stała się męcząca
⬤ kilka recenzji wspomniało, że może nie spodobać się tym, którzy szukają tradycyjnych, liniowych pamiętników.

(na podstawie 61 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Journal Keeper: A Memoir

Zawartość książki:

The Journal Keeper to szczery i otwarty pamiętnik z sześciu lat życia pisarki Phyllis Theroux. Starzejąc się po sześćdziesiątce, Theroux wykorzystuje regularne wpisy do dziennika, aby zastanowić się nad pustką pozostawioną przez odejście jej niezwykłej matki i dreszczykiem emocji związanym z wpuszczeniem nowego źródła radości do swojego życia. Theroux jest naturalną gawędziarką, a swoje ramię wyciąga do ciebie, jak stary przyjaciel idący na spacer. Ale Theroux ma długi krok i bystre oko, a ona z łatwością porusza się między tematami, które zajmują nas wszystkich: miłością, samotnością, starzeniem się, zmartwieniami finansowymi, rozwojem duchowym i opieką nad starzejącym się rodzicem.

Wciągająca opowieść w formie dziennika, The Journal Keeper to bogata uczta z życia pisarza - z nieoczekiwanym zwrotem akcji. Po śmierci matki Theroux czuje się samotna, ale odnajduje miłość, o której myślała, że jest niedostępna dla kobiet w jej wieku.

Dopiero gdy Theroux usiadła, by zredagować swoje dzienniki do publikacji, zdała sobie sprawę, że „ręka znacznie większa i bardziej świadoma niż moja własna kierowała moim życiem i piórem po stronie”. Daje dobry przykład na to, że dotyczy to nas wszystkich.