The Infernal Now

Opinie czytelników

Zbiór poezji Arniego Johnsona „The Infernal Now” jest chwalony za mistrzowskie pisanie i prowokujące do myślenia tematy. Wiersze poruszają różne tematy z humorem, ironią i wdziękiem, zapewniając wspaniałe wrażenia z lektury, które rezonują z czytelnikami jego pokolenia.

Mistrzowskie pisarstwo, powiązane tematy, prowokujące do myślenia treści, mieszanka humoru i powagi, przyjemne doświadczenie czytelnicze.

Nie nadaje się dla czytelników szukających szybkiej lektury; najlepiej cieszyć się nią powoli i z namysłem.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Arnold Johnston w "The Infernal Now" oferuje nam wiersze, które są dotkliwie świadome śmiertelności, równoważone przez ponadczasowość form poetyckich, zwłaszcza sonetu, którym zarządza z talentem. Johnston spogląda wstecz "na tandetne mieszkanie, w którym mieszkałem samotnie/na West Main Street, ucząc studentów drugiego roku, jak nie rymować", pozostając jednocześnie wyczulonym na długotrwałą i trwającą w czasie teraźniejszym "prawdziwą miłość (jego) życia...". Świat w jego ramionach". W tej kunsztownej sekwencji wierszy, pomimo realiów starzenia się, covidu i zmian klimatycznych, Johnston pisze swoją drogę "do miejsca, w którym" koniec "nie jest czasownikiem, ale tylko rzeczownikiem", co jest trafnym spostrzeżeniem z życia skoncentrowanego na języku".

-Diane Seuss, autorka Frank: sonets i Four-Legged Girl.

W The Infernal Now, Arnold Johnston w pełni pokazuje swoje silne wyczucie rzemiosła szlifowane przez całą swoją długą, wybitną karierę pisarską. W swoich mistrzowskich sonetach i innych znakomitych wierszach Johnston przygląda się swojej barwnej przeszłości i własnej śmiertelności z humorem i rozbrajającą szczerością. Zachwycająca kolekcja. Wszyscy powinniśmy być tak jasnoocy i dobroduszni.

-Jim Daniels, autor Gun/Shy i Birth Marks.

"Mógłbym oddać czasowi wszystko", mówi Robert Frost, "z wyjątkiem tego, co sam zatrzymałem". Wiersze z tomu "The Infernal Now" Arnolda Johnstona zgłębiają tę komplikację z humorem, pięknem i wdziękiem; zastanawiają się nad tym, co jest nam drogie, a jednak musimy odejść, i nad tym, jak u licha z tym żyć. Odejście przyjaciół, trudności związane ze starzeniem się, Covid, 9/11, strata, szarpią nasze kolejne teraźniejszości - a jednak siła miłości, nadziei, a nawet żalu, zapewnia rodzaj lśnienia naprzód w kierunku tego, co nadejdzie.

-Nancy Eimers, autorka Oz i A Grammar to Waking.