The In-Between Years: Historia życia byłej zakonnicy w klasztorze

Opinie czytelników

Książka Mary Zenchoff „The In-Between Years” stanowi kronikę jej doświadczeń jako zakonnicy, badając sprzeczności i wyzwania, przed którymi stanęła w życiu klasztornym. Choć książka zawiera szczegółową relację z jej podróży, czytelnicy wyrażają pragnienie bardziej szczegółowego opisania jej przejścia z klasztoru i późniejszego życia. Książka równoważy humor i powagę, ale jest krytykowana za brak duchowej eksploracji.

Wciągająca i łatwa w czytaniu, książka zapewnia żywy wgląd w codzienne życie klasztorne, uchwycenie zarówno trudów, jak i niektórych humorystycznych aspektów. Wielu czytelników doceniło styl pisania Zenchoff i szczere przedstawienie jej zmagań. Książka jest postrzegana jako pouczająca, pomagająca czytelnikom zrozumieć wyzwania stojące przed osobami w powołaniach zakonnych.

Krytycy twierdzą, że książce brakuje głębi w odniesieniu do duchowej podróży autorki i jej motywacji do wstąpienia i opuszczenia klasztoru. Niektórzy uważają, że znaczące fragmenty jej późniejszych doświadczeń zostały przyspieszone i nieodpowiednio zbadane. Problemy z edycją, przypadki języka ableistycznego i postrzegana niedojrzałość w perspektywie autora również zostały wskazane jako wady.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The In-Between Years: A Former Nun's Story of Life in a Convent

Zawartość książki:

Napisana niekiedy naiwnym głosem, często łagodzonym kąśliwym humorem, książka ta opowiada historię życia w klasztorach w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku. Pomimo sztywnego i represyjnego środowiska, które panowało w zakonach Kościoła w tamtym czasie, śluby ubóstwa, czystości i posłuszeństwa wydawały się rozsądne - dopóki jedzenie nie stało się codzienną kwestią przymusowej abstynencji, a posłuszeństwo stało się kwestią niemożliwości.

Zamyślona i introspektywna, nieustannie oddana wierze w Boga i Jezusa oraz zdeterminowana, by żyć życiem, jakie dla niej zaplanowali, Maria niemal codziennie zastanawiała się, czy odnalazła to życie.

Jedzenia było mało; często ona i jej towarzysze dosłownie nie mieli wystarczająco dużo, aby powstrzymać głód.

Przydziały pracy często nie były związane z wykształceniem i wyszkoleniem zakonnic, którym je przydzielano. Zadania zwykle wymagały więcej czasu niż było godzin na ich wykonanie.

Pojawiało się wiele innych problemów, z których tylko niektóre można było rozwiązać. Matki przełożone o cechach osobistych podobnych do Attyli Huna nie ułatwiały ani nie uprzyjemniały pracy.

Odejście Mary z klasztoru wyrosło z powolnego postępu odkryć i decyzji na przestrzeni wielu lat. Zawsze była świadoma wpływu jej oddania religii i wiary na jej codzienne czynności. Mary w końcu zrozumiała, że może wypełnić swoje zobowiązanie wobec Boga i Jezusa oraz osiągnąć zarówno ich cele, jak i własne w innych środowiskach. Opuściła klasztor i The In-Between Years dobiegło końca.