The Image Debate: Reprezentacja figuralna w islamie i na całym świecie

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Image Debate: Figural Representation in Islam and Across the World

Zawartość książki:

Opublikowane przez Państwo Islamskie zdjęcia bojowników rozbijających posągi w starożytnych miejscach były przerażającym aspektem ich postępów w północnym Iraku i Syrii w latach 2015-16. Ich przywódcy usprawiedliwiali ten ikonoklazm, argumentując, że takie działania są bosko zadekretowane w islamie, co pozostało utrwalone w świadomości publicznej.

The Image Debate to zbiór trzynastu esejów, które analizują kontrowersje związane z wykorzystaniem obrazów w kulturze islamskiej i innych kulturach religijnych oraz starają się wyjaśnić niektóre z powstałych nieporozumień. Książka, napisana przez czołowych naukowców ze Stanów Zjednoczonych, Australii, Turcji, Izraela i Wielkiej Brytanii, została opatrzona przedmową Stefano Carboniego, dyrektora Galerii Sztuki Australii Zachodniej, a następnie wstępem redaktorki Christiane Gruber, która umieszcza temat w kontekście, szczegółowo badając debaty na temat bożków i produkcji obrazów figuralnych w tradycjach islamskich.

Dwanaście kolejnych artykułów podzielono na trzy sekcje: pierwsza dotyczy przednowoczesnego islamu: Mika Natif przygląda się napięciom między zakazem obrazów zawartym w hadisach a praktyką tworzenia obrazów w czasach dynastii Umajjadów i argumentuje, że władcy Umajjadów używali obrazów do ustanowienia swojego politycznego i religijnego autorytetu; Finbarr Barry Flood bada praktykę wymazywania epigraficznego, tj, czyli usuwanie imion władców i patronów z historycznych inskrypcji ze średniowiecznego świata islamu; a Oya Pancaroğlu koncentruje się na konwencjach figuralnych ilustrowanego rękopisu Varqa i Gulshah, średniowiecznego perskiego romansu skomponowanego w formie masnavi (rymowanego kupletu) przez XI-wiecznego poetę 'Ayyuqi.

Druga sekcja dotyczy sytuacji poza islamem: Alicia Walker bada postawy wobec produkcji i czczenia obrazów religijnych w Bizancjum od najwcześniejszych lat chrześcijańskiego Cesarstwa Rzymskiego (początek IV wieku) do następstw kontrowersji Ikonoklastów (koniec IX wieku); Steven Fine bada historię żydowskiego zaangażowania w "sztukę" od starożytności rzymskiej przez wysokie średniowiecze poprzez szczegółową eksplorację synagogi Dura Europos z III wieku i jej malowideł ściennych; Michael Shenkar analizuje dowody na wykorzystanie obrazów figuralnych w praktykach kultowych niektórych głównych starożytnych irańskich podmiotów kulturowych i politycznych, oferując szeroką perspektywę postrzegania obrazów w starożytnym irańskim kulcie; a Robert DeCaroli zagłębia się w pytanie, dlaczego przez pierwsze pięćset lat buddyzmu nie wykonano żadnego wizerunku Buddy.

Trzecia sekcja przenosi czytelnika z powrotem na ziemie islamskie dzięki pięciu artykułom badającym aspekty tego zagadnienia w okresie nowożytnym i współczesnym: Yousuf Saaed bada południowoazjatyckie masowo produkowane obrazy, zwłaszcza plakaty, które zawierają ilustracje lokalnych sanktuariów sufickich, portrety świętych i ikonografię szyicką; James Bennett bada wizualne przedstawienie jawajskich lalek cieni ( wayang kulit ), w tym mędrca Begawana Abiyasy, którego narracje przekazują kluczowe elementy mistycznej filozofii sufickiej; Allen i Mary Roberts rozważają wizerunki Cheikha Amadu Bamby, założyciela sufickiego świętego senegalskiego zakonu Mouride; Rose Issa zajmuje się tym, w jaki sposób termin „islamski” odnosi się do sztuki współczesnej, w jaki sposób artystom udaje się tworzyć prace w krajach będących w ciągłym chaosie i do jakiego stopnia takie prace odzwierciedlają ich konceptualne, estetyczne i społeczno-polityczne obawy; i wreszcie Shiva Balaghi śledzi wykorzystanie figury, wraz z jej symbolicznymi cieniami i sylwetkami, w pracach wybitnych irańskich artystów mieszkających w Iranie i w diasporze.