The Grotto Book Two: Wietnam 1970 Marble Mountain

Opinie czytelników

Książka zawiera szczegółowy i wciągający opis operacji śmigłowców piechoty morskiej podczas wojny w Wietnamie, podkreślając wyzwania stojące przed pilotami i członkami załogi. Łączy w sobie dobrze zbadane dane historyczne z osobistymi anegdotami, dzięki czemu jest atrakcyjną lekturą dla osób zainteresowanych tym aspektem historii wojskowości.

⬤ Doskonała dokumentacja i opowieść, która oddaje doświadczenia załóg śmigłowców piechoty morskiej podczas wojny w Wietnamie.
⬤ Dobrze zbadane fakty sprawdzone z historycznymi zapisami i wywiadami.
⬤ Wciągający styl pisania, który zanurza czytelnika w doświadczeniach bojowych.
⬤ Zawiera relacje z pierwszej ręki i szczegółowe opisy codziennych operacji i wyzwań.
⬤ Inspirujące i poruszające historie, które wywołują silne emocje.

⬤ Niektórzy czytelnicy mogą czuć się stronniczy, jeśli mają osobiste powiązania z tematem.
⬤ Skupia się głównie na pilotach helikopterów, co może nie przypaść do gustu osobom szukającym szerszego spojrzenia na wojnę w Wietnamie.
⬤ Niektórzy mogą uznać szczegółową terminologię wojskową i operacje za trudne do zrozumienia, jeśli nie są z nimi zaznajomieni.

(na podstawie 17 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Grotto Book Two: Vietnam 1970 Marble Mountain

Zawartość książki:

The Grotto Book Two to spojrzenie na wydarzenia w eskadrze śmigłowców bojowych podczas wycofywania sił Korpusu Piechoty Morskiej z Wietnamu. Latające Tygrysy z HMM-262, znak wywoławczy Chatterbox, miały zaszczyt być ostatnią eskadrą CH-46, która przeniosła się na południe od przełęczy Hai Van.

W dniu 14 lutego 70 r. zakończyliśmy naszą przeprowadzkę do bazy lotniczej Marble Mountain Air Facility (MMAF), będącej siedzibą grupy lotniczej Marine Air Group 16 (MAG-16). Baza znajdowała się na plaży w Da Nang i była zapierająca dech w piersiach, przypominając białe piaski plaży Pensacola.

Marmur, jak go nazywaliśmy, był prawie jak w Stanach. Było tam wszystko, dobre jedzenie, dobre kluby oficerskie i podoficerskie, gdzie spotykaliśmy się z przyjaciółmi ze szkoły lotniczej.

Była to społeczność helikopterów, 46, 53, Cobra Gunships i Huey Gunships, których zadaniem było trzymanie wroga z dala od Da Nang. Takie było zadanie i było ono wykonywane z precyzją, 24 godziny na dobę przez żołnierzy, których przysięgaliśmy wspierać w każdy możliwy sposób: Zaopatrzenie, Medevac, szturmy i wydostanie każdego, kto miał rozkaz odpoczynku.

Nasze misje często obejmowały zespoły zwiadowcze piechoty morskiej, które znajdowały się w każdym zakamarku obszaru od Morza Południowochińskiego po Laos, mając za zadanie śledzenie wroga. Każde włożenie i wydobycie było okazją dla armii północnowietnamskiej i Vietcongu do ujawnienia się, a oni zawsze wiedzieli, że nadchodzimy!