The Generic Sublime

Zawartość książki:

Kolektywy drapaczy chmur, aglomeracje wieżowców, wysokie budynki mieszkalne, inwestycje wielofunkcyjne, luksusowe kondominia, węzły lotnicze, podmiejskie enklawy biurowe, parki przemysłowe i technologiczne, kompleksy hotelowe i kurorty, centra konferencyjne i finansowe, miejsca rozrywki, osiedla zamknięte, parki tematyczne, markowe miasta, nowe dzielnice centralne i miasta satelitarne: bardzo duże typologie architektoniczne dominują we współczesnym środowisku budowlanym na całym świecie. Pomimo wszechobecności tych form budynków, ich rozwój został w dużej mierze ograniczony przez poleganie na przestarzałych tradycjach urbanistycznych i ścisłe oddzielenie dziedzin dyscyplinarnych w ramach obecnej praktyki architektonicznej.

The Generic Sublime bada, w jaki sposób współczesna koncepcja tego, co ogólne - niegdyś zakładająca osiągnięcie uniwersalności poprzez organizacyjną jednorodność, formalną neutralność, programową pustkę, brak tożsamości i mdły charakter - ma potencjał, by stać się swoim przeciwieństwem: tym, co pojedyncze, nieredukowalne i niezwykłe.

Kierując pracą studentów wydziałów Architektury, Architektury Krajobrazu oraz Urbanistyki i Projektowania w Harvard University Graduate School of Design, Ciro Najle bada protokoły organizacyjne kolektywów budowlanych i opracowuje modele architektoniczne obejmujące bezprecedensowy potencjał ekstra-ekstra-duży.

Książka zawiera eseje Ciro Najle, Mohsena Mostafaviego, Inaki Abalos, Charlesa Waldheima, George'a L. Legendre'a, Davida Salomona, Paula Andersena, Lluisa Ortegi, Leire Asensio Villorii, Davida Mah, Pablo Lorenzo-Eiroa, Alberto Delorenziniego, Marcii Krygier, Juliána Varasa, Eriki Naginski, Hiromi Hosoyi, Farshida Moussaviego i Anny Font.