Ocena:

Książka jest zbiorem poezji poruszającej tematy tożsamości, kryzysów wieku średniego oraz konfliktu między zwykłymi i niezwykłymi aspektami siebie. Dostarcza przejmujących refleksji na temat płci, ambicji, lęku i depresji, rezonując szczególnie z kobietami poruszającymi się po podobnych etapach życia.
Zalety:Wiersze są oryginalne i prowokujące do myślenia, oferując porywającą narrację, która oddaje napięcie między różnymi aspektami siebie. Zapewnia poruszające i zrozumiałe badanie wyzwań wieku średniego, dzięki czemu rezonuje z czytelnikami, którzy doświadczyli podobnych problemów.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać metafory i tematy za mieszane lub mroczne, co może wpłynąć na ich ogólną przyjemność z lektury. Złożoność badanych emocji może nie spodobać się każdemu.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
The Familiar: Poems
„Feministki kłamały”, mówi mi. „Powiedziały, że możemy robić wszystko, co chcemy”.
„Wszystko” - poprawiam ją. „The Familiar” to długa na całą książkę narracja w wierszach, która bada kobiecy kryzys egzystencjalny w średnim wieku poprzez dwie postacie: Zwykłą Jaźń i Niezwykłą Jaźń. Prawdziwa domatorka, zadowolona z rutyny i wygód domowego zacisza, Zwykła Ja budzi się pewnego dnia i odkrywa, że podczas gdy ona spała - od miesięcy? od lat? - Nadzwyczajne Ja siało spustoszenie w ślepej, desperackiej próbie osiągnięcia czegoś - czegokolwiek - naprawdę wielkiego.
Podczas gdy Zwykłe Ja pracuje nad przywróceniem harmonii i porządku w domu, Niezwykłe Ja musi pogodzić się z tym, że nie udało jej się spełnić zarówno ambicji z młodości, jak i standardów, które społeczeństwo wyznaczyło jej jako matce, koleżance i małżonce. Fabularnie i absurdalnie, The Familiar zawiera mieszankę wysokiego i niskiego języka, filozofii i popkultury, badając jednocześnie skutki feminizmu drugiej i trzeciej fali.
To książka dla każdego, kto wahał się między marzeniami, pragnieniami i ambicjami z jednej strony, a z drugiej głęboko zakorzenioną potrzebą stabilności i spokoju. To książka dla każdego, kto zbliża się lub przechodzi przez wiek średni i myśli: „O nie.
Co ja zrobiłem? „.