Opinie czytelników
Podsumowanie:„The Face” Davida St. Johna to złożona eksploracja tożsamości i żałoby, przedstawiona jako »powieść wierszem«, która łączy w sobie humor, satyrę i liryzm. Zagłębia się w kulturę Hollywood oraz proces demontażu i ponownego składania siebie po stracie, wykorzystując różnorodne głosy i style do refleksji na temat czasu, postrzegania siebie i natury rzeczywistości. Chociaż fragmentaryczna struktura może wywoływać poczucie dezorientacji, jest zarówno zabawna, jak i prowokująca do myślenia, gwarantując wielokrotne czytanie, aby w pełni zrozumieć jej niuanse.
Zalety:Książka zawiera ostrą satyrę na kulturę Hollywood, bogate i zróżnicowane style poetyckie oraz głęboką eksplorację tożsamości i żałoby. Wykorzystanie przez St. Johna humoru i lirycznego języka wzbogaca wrażenia z lektury, a wielu czytelników uważa, że obrazy są sugestywne i wpływowe. Tematy demontażu i autorefleksji dobrze rezonują we współczesnym kontekście, czyniąc dzieło istotnym i wciągającym.
Wady:Fragmentaryczna i nieuporządkowana fabuła może dezorientować niektórych czytelników, ponieważ luźna narracja może czasami wydawać się niespójna. Spójność tonalna poszczególnych wierszy waha się, a niektóre z nich wydają się luźne w porównaniu z bardziej intensywnymi utworami lirycznymi. Niektórzy czytelnicy mogą uznać niektóre fragmenty za zbyt sentymentalne lub mniej przekonujące niż inne, szczególnie pod względem emocjonalnej głębi.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Face: A Novella in Verse
Zawartość książki:
Nawiedzająca i pomysłowa sekwencja wierszy wybitnego autora Study for the World's Body.
Twarz jest zarówno zaciekle liryczna, jak i intymnie konwersacyjna. Pogodzony z porażką wielkiej miłości, mówca pogrąża się we własnej ciemnej nocy duszy. Są to wiersze, które eksplorują dramat rozbitego ja w różnych głosach, wzywając pamięć do mówienia, a wyobraźnię do tworzenia piękna z odłamków. Autor powoli składa swoje życie na nowo i ponownie odnajduje wiarę w siebie i świat. Wiersze te ukazują wirującą poezję filmową o wizjonerskim zasięgu; medytacyjną i konfesyjną w niektórych momentach, ironiczną i zabawną w innych.
Głęboko namiętna i surowa w swojej szczerości, The Face może być dla tego pokolenia poetów tym, czym były Life Studies Lowella i Self-Portrait in a Convex Mirror Ashbery'ego.
--Library Journal.
