W tej pracy jaźń, która jest podstawą takich pojęć jak poczucie własnej wartości i samorealizacja, jest mapowana przy użyciu elementarnych jednostek kultury zwanych memami.
Aby zrozumieć tę jaźń, opieramy się na zachodniej filozofii, głównych szkołach psychologii i międzykulturowym doświadczeniu jaźni zarówno w kulturach kolektywistycznych, jak i indywidualistycznych. Na tej podstawie zmapowano i przeanalizowano zróżnicowaną próbkę jedenastu jaźni reprezentujących trzy płcie, pogrupowanych w następujące klastry: 1) jaźnie północnoamerykańskie zbudowane poprzez uczestnictwo w sporcie, 2) jaźnie skoncentrowane na pojęciach aborygenów północnoamerykańskich, 3) jaźnie osób kierujących się świeckim paradygmatem humanistycznym oraz 4) jaźnie z Chin i Rosji.
Opisano dwie metody mapowania siebie. Wyniki potwierdzają hipotezę, że zdrowe lub funkcjonalne „ja” składa się z podstawowych elementów, w tym stałości, woli, wyjątkowości, produktywności, intymności i zainteresowania społecznego. Zbadano zastosowanie tych badań i metody mapowania siebie w poradnictwie i psychoterapii.
Zaproponowano paradygmat dyscyplinarny łączący główne szkoły psychoterapii. Praca ta zainteresuje filozofów, psychologów, pracowników socjalnych, socjologów i wszystkich, którzy zastanawiają się, w jaki sposób definiują siebie w sposób, w jaki to robią.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)