Ocena:
Książka dostarcza intrygującego i szczegółowego opisu społeczności „Dönme” w Turcji, badając jej kontekst historyczny, dynamikę kulturową i implikacje socjologiczne. Chociaż jest chwalona za rygor akademicki i wyważony portret, niektórzy czytelnicy uważają, że pomija krytyczne wydarzenia historyczne z udziałem Dönme i ich kontrowersyjną pozycję w najnowszej historii.
Zalety:Wysoce czytelna i dobrze sformułowana, oferuje bezstronny punkt widzenia, dogłębną analizę i głęboki wgląd w społeczność Dönme i historię Turcji. Zaangażowanie autora w standardy akademickie i obszerne odniesienia zwiększają jej wiarygodność. Książka łączy wątki historyczne ze współczesnymi kwestiami społecznymi, dzięki czemu jest aktualna.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają książkę za trudną i nudną, krytykując jej podejście do historycznych działań Dönme, szczególnie w odniesieniu do mniejszości chrześcijańskich. Istnieją obawy, że pomija ona negatywne role, jakie Dönme mogli odegrać podczas ważnych wydarzeń historycznych, co prowadzi do twierdzeń o stronniczości.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
The Dnme: Jewish Converts, Muslim Revolutionaries, and Secular Turks
Ta książka opowiada historię Donme, potomków Żydów, którzy mieszkali w Imperium Osmańskim i przeszli na islam wraz ze swoim mesjaszem, rabinem Szabatajem Cewim, w XVII wieku. Przez dwa stulecia po konwersji Donme byli akceptowani jako muzułmanie, a pod koniec XIX wieku awansowali do czołówki społeczeństwa salonickiego.
Donme pomogli przekształcić Salonikę w kosmopolityczne miasto, promując najnowsze innowacje w handlu i finansach, reformy miejskie i nowoczesną edukację. Ostatecznie stali się siłą napędową rewolucji 1908 roku, która doprowadziła do obalenia sułtana osmańskiego i ustanowienia świeckiej republiki. Dla swoich zwolenników Donme są oświeconymi świeckimi i tureckimi nacjonalistami, którzy walczyli z ciemnymi siłami przesądów i religijnego obskurantyzmu.
Dla ich przeciwników byli oni po prostu krypto-Żydami zaangażowanymi w spisek mający na celu zniszczenie imperium islamskiego. Oba punkty widzenia zakładają, że Donme byli antyreligijni, czy to w formie krytyki, czy pochwały.
Nadszedł jednak czas, abyśmy poważnie potraktowali tych religijnych ludzi na ich własnych warunkach. W Imperium Osmańskim Donme promowali moralność, etykę, duchowość i synkretyczną religię, która odzwierciedlała ich pochodzenie na skrzyżowaniu żydowskiej kabały i islamskiego sufizmu.
Jest to pierwsza książka, która opowiada ich historię, od ich początków do niemal całkowitego rozpadu, gdy stali się świeckimi Turkami w połowie XX wieku.
