Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka oferuje wciągającą eksplorację Wysp Farallon i ich populacji żarłaczy białych, łącząc osobistą narrację z naukowymi spostrzeżeniami. Książka spotkała się z różnymi reakcjami czytelników, niektórzy doceniają żywy styl pisania i wciągające anegdoty, podczas gdy inni pragną głębszej eksploracji naukowej i uważają, że brakuje niektórych części.
Zalety:⬤ Wciągający i żywy styl pisania, który wprowadza czytelnika w atmosferę wysp Farallon.
⬤ Narracja zawiera osobiste doświadczenia i elementy opowiadania historii, które sprawiają, że można się z nią utożsamić.
⬤ Informuje o rekinach i wyjątkowym środowisku, zapewniając wgląd zarówno w życie morskie, jak i wyzwania badaczy.
⬤ Książka jest w stanie wzbudzić ciekawość i fascynację żarłaczami białymi.
⬤ Stanowi niezapomnianą przygodę dla czytelników i może podnieść świadomość na temat ochrony przyrody.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że w książce brakuje wystarczających szczegółów naukowych na temat omawianych rekinów i stworzeń.
⬤ Autor czasami skupia się na osobistych anegdotach, które niektórzy uważają za niepotrzebne lub rozpraszające.
⬤ Pojawiają się krytyki dotyczące tempa narracji i braku zakończenia w odniesieniu do wyników projektu badawczego.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że nacisk na doświadczenia autora przyćmił bardziej naukowe aspekty opowieści.
(na podstawie 305 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Devil's Teeth: A True Story of Obsession and Survival Among America's Great White Sharks
Zawartość książki:
Dziennikarka Susan Casey dołącza do dziwnej grupy surferów-naukowców na odległej wyspie u wybrzeży Kalifornii, aby odbyć kilka bliskich spotkań ze szczękami najbardziej tajemniczych i przerażających drapieżników na świecie w bestsellerze New York Timesa, The Devil's Teeth: A True Story of Obsession and Survival Among America's Great White Sharks.
Susan Casey była w swoim salonie, kiedy po raz pierwszy zobaczyła wielkie żarłacze białe na wyspach Farallon, ich ciemne płetwy wirujące wokół małej motorówki w filmie dokumentalnym. Te rekiny były alfami wśród alfów, niektóre dłuższe niż dwadzieścia stóp, a było ich zbyt wiele, by je zliczyć.
Co jeszcze bardziej niewiarygodne, zgromadzenie to miało miejsce zaledwie dwadzieścia siedem mil od wybrzeża San Francisco.
W ciągu kilku miesięcy Casey została wyciągnięta z wczesnozimowych fal na dźwigu, w górę klifu na jałową powierzchnię południowo-wschodniej wyspy Farallon - nazwanej przez żeglarzy w latach pięćdziesiątych XIX wieku "diabelskimi zębami". Tam dołączyła do Scota Andersona i Petera Pyle'a, dwóch biologów, którzy każdej jesieni bunkrują się podczas sezonu rekinów w jedynym nadającym się do zamieszkania budynku na wyspie, nawiedzonym, 135-letnim domu pokrytym porostami i guanem mew. Dwa dni później po raz pierwszy ujrzała z bliska słynne, przerażające szczęki i od razu się uzależniła.
Jej fascynacja szybko przerodziła się w obsesję - i zaproszenie do powrotu na cały sezon. Ale gdy Casey przygotowywała się do ośmiotygodniowego pobytu, nie miała możliwości przygotowania się na to, co znajdzie wśród niebezpiecznych, zapomnianych wysp, które wygnały każdą kampanię cywilizacyjną w ciągu ostatnich dwustu lat.
The Devil's Teeth to żywy reportaż z nieziemskiej placówki, opowieść o przekraczaniu granicy między społeczeństwem a nieokiełznanym miejscem, w którym ludzie nie są ani chciani, ani potrzebni.
