The Creature of Habit

Opinie czytelników

Książka jest mądrą i wciągającą historią, która uczy dzieci, jak ważne jest wyjście poza strefę komfortu i zaakceptowanie zmian. Zawiera piękne ilustracje i jest dobrze odbierana zarówno przez dzieci, jak i dorosłych. Wiele recenzji podkreśla jej zabawną jakość czytania na głos i wartość edukacyjną.

Książka ma świetne przesłanie dotyczące próbowania nowych rzeczy, zawiera jasne i wciągające ilustracje oraz jest dobrze napisana, dzięki czemu przyjemnie się ją czyta na głos. Jest doceniana za zdolność do edukowania młodych czytelników w zakresie elastyczności, akceptacji i przyjaźni. Recenzenci zwrócili również uwagę na jej atrakcyjność dla szerokiego przedziału wiekowego, angażując zarówno małe dzieci, jak i dorosłych.

W niektórych recenzjach wspomniano, że książka ma określoną grupę odbiorców i może nie trafić do wszystkich dzieci w równym stopniu. Kilku czytelników uważało, że przesłanie historii może być zbyt skoncentrowane lub niewystarczająco uniwersalne dla szerszej publiczności.

(na podstawie 20 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Opowieść dla dużych i małych stworzeń, które mogą być zaskoczone radością z próbowania czegoś nowego.

Na wyspie Habit żyje bardzo duże stworzenie z wielkimi zębami, wielkimi oczami i bardzo dużymi stopami. Każdego dnia robi dokładnie te same rzeczy w dokładnie tej samej kolejności. Wstaje rano, zjada trzy ananasy i dwa banany, zbiera muszle, wita się z rybami, skałami, drzewami i krabami na wyspie, zanim zje kolejne trzy ananasy i dwa banany, a na koniec idzie spać.

Jest dokładnie tak, jak lubi to duże stworzenie. Tak jest do czasu, gdy na wyspę przybywa mała łódka przewożąca bardzo małe stworzenie z małymi zębami, małymi oczami i bardzo, bardzo małymi stopami. Na początku duży stwór jest podekscytowany oprowadzaniem małego stwora i wyjaśnianiem, jak to się robi na wyspie, ale mały stwór ma własne pomysły.

Nie lubi ananasów ani bananów, ale lubi kokosy. Zamiast witać się z rybami, pływa z nimi. A zamiast zbierać muszelki, zbiera... cóż, wszystko inne. Ponadto, małe stworzenie robi coś innego każdego dnia - to szaleństwo, myśli duże stworzenie.

Czy te dwa stworzenia mogą nauczyć się doceniać siebie nawzajem? Czy wyspa jest wystarczająco duża dla nich obu? Opowiedziana z sercem i humorem historia o otwartości na nowe sposoby robienia rzeczy.