Ocena:
Książka zawiera dogłębną analizę niedostatecznej reprezentacji pracowników fizycznych w polityce i podważa powszechne błędne przekonania na temat przyczyn tego zjawiska. Podkreśla znaczące bariery, jakie napotykają osoby z klasy robotniczej w ubieganiu się o urząd i argumentuje za potrzebą zmian systemowych w celu zachęcenia ich do uczestnictwa.
Zalety:⬤ Dobrze zbadana i jasno napisana
⬤ porusza ważne i aktualne tematy
⬤ obala powszechne mity na temat reprezentacji politycznej
⬤ przedstawia przekonujące argumenty za wspieraniem kandydatów z klasy robotniczej
⬤ dostępna dla osób bez wcześniejszej wiedzy o polityce.
Wysoka cena książki może ograniczyć dostęp do niej czytelnikom z klasy robotniczej, co jest sprzeczne z jej przesłaniem; niektóre części książki mogą wydawać się powtarzalne.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
The Cash Ceiling: Why Only the Rich Run for Office--And What We Can Do about It
Dlaczego Amerykanie z klasy robotniczej prawie nigdy nie zostają politykami, co to oznacza dla demokracji i co reformatorzy mogą z tym zrobić?
Dlaczego Amerykanie są rządzeni przez bogatych? Milionerzy stanowią zaledwie trzy procent społeczeństwa, ale kontrolują wszystkie trzy gałęzie rządu federalnego. Jak do tego doszło? Co powstrzymuje Amerykanów o niższych dochodach i należących do klasy robotniczej przed zostaniem politykami? Pierwsza książka, która odpowiada na te pilne pytania, The Cash Ceiling dostarcza przekonującego i kompleksowego opisu tego, dlaczego tak niewielu ludzi z klasy robotniczej sprawuje urząd - i co reformatorzy mogą z tym zrobić.
Korzystając z obszernych danych na temat kandydatów, polityków, liderów partii i wyborców, Nicholas Carnes obala popularne nieporozumienia (takie jak pomysł, że pracownicy są niewybieralni lub nie mają kwalifikacji do rządzenia), identyfikuje czynniki, które utrzymują Amerykanów z niższej klasy poza głosowaniem i instytucjami politycznymi, a także ocenia różne propozycje reform.
Carnes pokazuje, że w Stanach Zjednoczonych wybory mają wbudowany "pułap pieniężny", szereg barier strukturalnych, które sprawiają, że niemal niemożliwe jest, aby klasa robotnicza ubiegała się o urząd publiczny. Wybory wiążą się z poważnymi kosztami dla kandydatów, wielu Amerykanów z klasy robotniczej po prostu nie jest w stanie udźwignąć praktycznych obciążeń, a przywódcy obywatelscy i polityczni często pomijają ich na korzyść kandydatów z białych kołnierzyków. Przeszkody te nie są jednak nieuniknione. Programy pilotażowe mające na celu rekrutację, szkolenie i wspieranie kandydatów z klasy robotniczej mogą potencjalnie zwiększyć różnorodność ekonomiczną naszych instytucji rządzących i ostatecznie wzmocnić głosy zwykłych obywateli.
To, kto kandyduje na urząd, ma kluczowe znaczenie dla tego, czy będziemy mieć demokrację, która jest reprezentatywna, czy nie. The Cash Ceiling pokazuje, że najlepszą nadzieją na walkę z nadmiernymi wpływami politycznymi bogatych może być po prostu pomoc większej liczbie Amerykanów z klasy robotniczej w zostaniu politykami.
