Ocena:
Książka otrzymała mieszane recenzje. Niektórzy czytelnicy uznali ją za mocną i wciągającą, podczas gdy inni krytykowali ją za powierzchowne podejście do głębokich tematów związanych z gniewem i jego złożonością.
Zalety:Wielu czytelników uznało książkę za mocną i wciągającą, a niektórzy opisywali ją jako książkę, której nie mogli odłożyć.
Wady:Krytycy twierdzą, że książka powtarza dobrze znane pomysły bez głębi i nadmiernie upraszcza koncepcję gniewu, nie badając dokładnie jego różnych form i niuansów.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
The Case for Rage: Why Anger Is Essential to Anti-Racist Struggle
Jeśli chodzi o niesprawiedliwość, zwłaszcza niesprawiedliwość rasową, gniew nie jest tylko akceptowalną reakcją - ma kluczowe znaczenie dla podsycania walki o zmiany.
Gniew ma złą reputację. Wiele osób uważa, że jest on bezproduktywny, rozpraszający i destrukcyjny. Wielu uważa, że jest to negatywna emocja, ponieważ może tak szybko doprowadzić do przemocy lub przytłaczającej wściekłości. W przypadku osób kolorowych nabiera ona jeszcze bardziej złowrogich konotacji, podsycając stereotypy, sprawiając, że biali ludzie obawiają się tego, do czego może być zdolny rozgniewany inny, gdy jest zły, i prowadząc ich do nienawiści lub przemocy, aby stłumić gniew, który mógłby naruszyć rasowe status quo.
Według filozofki Myishy Cherry, gniew nie zasługuje na swoją złą reputację. Jest potężny, ale jego moc może być siłą dobra. I nie tylko nie musimy go zniechęcać, ale powinniśmy go aktywnie kultywować. Ludzie boją się gniewu, ponieważ malują go szerokimi pociągnięciami, ale nie możemy odrzucić całego gniewu, zwłaszcza nie teraz. Istnieje pewna forma gniewu, która w rzeczywistości ma kluczowe znaczenie w dzisiejszej walce z rasizmem. Ten antyrasistowski gniew, który Cherry nazywa "Lordeańskim gniewem", może wykorzystać swoją potężną siłę do rzucenia wyzwania rasizmowi: dąży do zmiany, motywuje do produktywnego działania, buduje opór i jest oparty na włączającej i wyzwalającej perspektywie. Ludzie mogą i powinni okiełznać Lordeańską wściekłość i wykorzystać jej wyjątkowy antyrasistowski potencjał. Nie powinniśmy jej tłumić ani starać się zastąpić przyjaznymi emocjami. Jeśli chcemy dokonać zmian i obalić rasistowskie struktury i systemy, musimy zarządzać nim w sensie kultywowania go i utrzymywania go w skupieniu i sile.
Cherry przedstawia swoje argumenty za antyrasistowskim gniewem, umieszczając Arystotelesa w rozmowie z Audre Lorde, a Jamesa Baldwina w rozmowie z Josephem Butlerem. The Case for Rage nie tylko wykorzystuje narzędzia filozofii do wyartykułowania swoich argumentów, ale także wyostrza je za pomocą psychologii społecznej i historii. Książka jest bogata filozoficznie, a jednocześnie bardzo przystępna poza sferami filozoficznymi, stanowiąc pilne wezwanie dla wszystkich zaangażowanych politycznie i społecznie czytelników poszukujących nowych, głęboko skutecznych narzędzi do zmiany świata. Jej przesłanie będzie rezonować z rozwścieczonymi i tymi, którzy są świadkami takiego gniewu, zastanawiając się, czy może on pomóc, czy zaszkodzić. Przede wszystkim jednak książka ta jest źródłem informacji dla aktywistów, którzy zmagają się z pozornie codziennymi emocjami, które mogą w nich narastać i nie wiedzą, co z nimi zrobić. Pokazuje, jak upewnić się, że gniew nie pójdzie na marne, ale zamiast tego doprowadzi do trwałej, długo oczekiwanej zmiany.
