Ocena:
Recenzje podkreślają wartość „Diary, Letters and Rebels” jako unikalnego źródła pierwotnego opisującego życie w kolonialnej prowincji Karoliny w przededniu rewolucji amerykańskiej. Książka przedstawia obserwacje wielebnego Charlesa Woodmasona, wędrownego anglikańskiego pastora, przedstawiając trudne warunki życia i napięcia kulturowe tamtych czasów, a także wczesne oznaki rewolucyjnych nastrojów wśród osadników. Choć książka ta oferuje istotne historyczne spostrzeżenia, niektórzy czytelnicy uznają uprzedzenia autora i narzekania na lokalne zwyczaje za odstręczające.
Zalety:⬤ Dostarcza cennych materiałów źródłowych na temat kolonialnego życia na prowincji.
⬤ Oferuje wgląd w dynamikę społeczną i religijną tamtych czasów, w tym napięcia między różnymi wyznaniami.
⬤ Wciągająca narracja, która oddaje obserwacje i doświadczenia autora.
⬤ Cenna dla badaczy zajmujących się wojną o niepodległość i ruchem regulatorów.
⬤ Podkreśla odporność i indywidualność osadników z pogranicza.
⬤ Pogarda autora dla lokalnych zwyczajów i ludzi może być odstręczająca dla niektórych czytelników.
⬤ Format dziennika może być czasami trudny do naśladowania.
⬤ Niektórzy mogą uznać język i terminologię XVIII-wiecznego angielskiego za trudne.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali to za powtarzalne lub frustrujące z powodu narzekań autora.
(na podstawie 17 opinii czytelników)
The Carolina Backcountry on the Eve of the Revolution: The Journal and Other Writings of Charles Woodmason, Anglican Itinerant
The Carolina Backcountry on the Eve of the Revolution to prawdopodobnie najpełniejsza i najbardziej żywa zachowana relacja z amerykańskiego pogranicza kolonialnego, która nadaje kształt codziennemu życiu, myślom, nadziejom i obawom ludzi z pogranicza.
Została ona napisana przez jednego z najbardziej niezwykłych ludzi, którzy kiedykolwiek poszukiwali dzikiej przyrody - Charlesa Woodmasona, anglikańskiego pastora, którego moralna żarliwość i dzikie oburzenie, w połączeniu z gwałtownym stylem, czynią go godnym porównania ze Swiftem. Książka składa się z jego dziennika, fragmentów kazań, które wygłaszał do swoich kongregacji w Backcountry, oraz listów, które pisał do wpływowych ludzi w Charleston i Anglii, opisując życie na granicy i argumentując sprawę ludzi z pogranicza.
Błagania Woodmasona są żarliwe i poruszające; jego styl narracji i opisów jest barwny w stopniu osiągniętym przez niewielu pisarzy w kolonialnej Ameryce.