The Biscuit Girls

Opinie czytelników

Książka przedstawia historię społeczną kobiet, które pracowały w fabryce herbatników Carr's w Carlisle, koncentrując się na ich osobistych historiach i warunkach pracy. Chociaż oferuje cenny wgląd w ich życie i doświadczenia, niektórzy czytelnicy uważają, że jest powtarzalna lub brakuje jej głębi w odniesieniu do samego przemysłu ciastkarskiego.

⬤ Wciągająca i pouczająca opowieść o życiu kobiet z klasy robotniczej.
⬤ Oferuje nostalgię i osobiste anegdoty, które rezonują z czytelnikami.
⬤ Dobrze napisane historie, które ożywiają bohaterów.
⬤ Odzwierciedla historyczne warunki pracy i historię społeczną.
⬤ Dla tych, którzy mają związek z Carlisle lub przemysłem ciastkarskim, zapewnia unikalną perspektywę.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali narrację za powtarzalną i pozbawioną szczegółów dotyczących przemysłu ciastkarskiego.
⬤ Kilku zauważyło problemy ze stylem pisania, w tym słabą gramatykę i błędy drukarskie.
⬤ Kilka czytelniczek wyraziło rozczarowanie, że książka nie zawiera więcej informacji na temat życia osobistego kobiet poza ich doświadczeniami zawodowymi.
⬤ Niektórzy oczekiwali więcej anegdot z życia kobiet niż skupienia się na historii Carr.

(na podstawie 181 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Ivy, Dulcie, Barbara, Ann, Dorothy i Jean miały różne powody, by ubiegać się o pracę w fabryce herbatników Carr, ale kiedy już założyły kombinezony i przekroczyły bramy fabryki, odkryły społeczność pełną życia, śmiechu i przyjaźni.

Dla tych, którzy nie wiedzieli, fabryka herbatników, która górowała nad Carlisle, mogła wyglądać jak kolejny kawałek przemysłowej Północy, hałaśliwe i chaotyczne miejsce z pracownikami wchodzącymi i wychodzącymi o każdej porze. Dla herbatniczek było to miejsce, w którym ciężko pracowały, ale także plotkowały, wdawały się w bójki i nawiązywały przyjaźnie na całe życie.

Poza murami fabryki mogły mieć trudnych mężów lub wymagające dzieci, a czasem nawet złamane serce i tragedię, ale wiedziały, że w Carr's zawsze znajdą ucieczkę od swoich kłopotów. Niektórzy, jak Barbara, aplikowali tylko dlatego, że potrzebowali dodatkowej gotówki, dopóki sprawy w domu nie staną się nieco łatwiejsze. Jej przełożony sprawdził ją pod kątem tego, kto będzie opiekował się dziećmi, gdy ona będzie w pracy, ale pozwolił jej przyjąć posadę.

Podobnie jak wiele kobiet, które dołączyły „tymczasowo”, Barbara pozostała w Carr's przez 32 lata. Począwszy od lat czterdziestych XX wieku, te wzruszające i zapadające w pamięć historie zostały opowiedziane Hunter Davies przez same kobiety”.