Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.
The Arts of Kingship: Hawaiian Art and National Culture of the Kalakaua Era
The Arts of Kingship oferuje trwały i szczegółowy opis hawajskiej sztuki publicznej i architektury za panowania Davida Kalakaua, natywistycznego i kosmopolitycznego władcy Królestwa Hawajów w latach 1874-1891. Stacy Kamehiro przedstawia wizualną i historyczną analizę koronacji i regaliów Kalakauy, posągu króla Kamehamehy, pałacu 'Iolani i Hawajskiego Muzeum Narodowego, łącząc je we wspólne ramy historyczne, polityczne i kulturowe. Każdy z nich wyrażał hawajską tożsamość narodową i w charakterystyczny sposób radził sobie z zawirowaniami kolonializmu i przetrwał jako kluczowy symbol kulturowy.
Te projekty kulturalne były częścią wspólnych wysiłków monarchii mających na celu promowanie kultury narodowej w obliczu presji kolonialnej, wewnętrznych podziałów politycznych i pogarszających się warunków społecznych dla rdzennych Hawajczyków, które w połączeniu stanowiły poważne zagrożenie dla przetrwania narodu. Przywództwo Kalakaua popierało obrazy, które poprawiały stosunki międzynarodowe i uspokajały zagranicznych agitatorów w królestwie, jednocześnie zajmując się lokalnymi podziałami politycznymi. Kamehiro interpretuje obrazy, przestrzenie i instytucje jako artykulacje złożonych uwikłań kulturowych i twórczego zaangażowania w społeczności międzynarodowe, które pojawiają się wraz z przedłużającym się kontaktem kolonialnym. Dziewiętnastowieczni hawajscy władcy celebrowali rdzenną tradycję, historię i nowoczesność, przeplatając rdzenne koncepcje wyższego przywództwa z aparatami i symbolami azjatyckich, amerykańskich i europejskich rządów. Wynikające z tego formy symboliczne mówią o przecięciach kulturowych i procesach historycznych, twierdzeniach o odrębności i wspólnocie oraz o sile przedmiotów, instytucji i publicznych pokazów, aby tworzyć znaczenie i umożliwiać działanie.
The Arts of Kingship odpowiada na pytania dotyczące natury wymiany kulturowej, tego, w jaki sposób przedkolonialna kultura wizualna angażowała się i kształtowała konteksty kolonialne oraz w jaki sposób sztuka kolonialna wpływa na postkolonialną wizualność i tożsamość. Będzie ona mile widziana przez czytelników o ogólnym i naukowym zainteresowaniu hawajską historią i sztuką. Przyczyniając się do dyskusji na temat kultur kolonialnych, nacjonalizmu i globalizacji, ta interdyscyplinarna praca spodoba się historykom sztuki i architektury, a także tym, którzy studiują historię Pacyfiku, studia kulturowe i muzealne oraz antropologię.