Ocena:
„Wielobarwny płaszcz” Pauline Kael to zbiór wybranych tekstów, które prezentują jej wpływową krytykę filmową. Czytelnicy doceniają jej unikalne spostrzeżenia i analityczne spojrzenie na kino, choć niektórzy krytykują książkę za jej ograniczony zakres i jakość oprawy.
Zalety:Czytelnicy chwalą zwięzłe analizy Kael, jej zdolność do kontekstualizowania filmów w szerszych dyskusjach kulturowych oraz jej wciągający styl pisania. Kolekcja zawiera zarówno jej słynne recenzje, jak i mniej znane utwory, dzięki czemu jest cenna zarówno dla nowych, jak i długoletnich fanów.
Wady:Niektóre recenzje podkreślają, że książka sprawia wrażenie częściowego zbioru jej prac i nie zawiera wszystkich jej godnych uwagi dzieł. Pojawiają się skargi dotyczące jakości oprawy książki, a niektórzy czytelnicy byli rozczarowani, czując, że jej poglądy były zbyt konserwatywne lub banalne.
(na podstawie 16 opinii czytelników)
Mistrzyni krytyki filmowej w swoim dowcipnym, porywającym i opiniotwórczym wydaniu - pierwszym nowym zbiorze od ponad pokolenia.
„Krytyka filmowa jest ekscytująca tylko dlatego, że nie ma formuły, którą można by zastosować”, zauważyła kiedyś Pauline Kael, »tylko dlatego, że musisz użyć wszystkiego, kim jesteś i wszystkiego, co wiesz«. W latach 1968-1991, jako regularna recenzentka filmowa The New Yorker, Kael używała tych potężnych narzędzi do kształtowania gustów całego pokolenia. Miała dar do uchwycenia, z siłą i płynnością, istoty gestu aktora lub pełnej implikacji obrazu kinowego. Kael nazywała filmy „najbardziej kompletną i obejmującą formą sztuki, jaką mamy”, a jej recenzje stały się platformą do rozważań zarówno nad filmem, jak i światami, w które się angażuje, tworząc w tym procesie styl prozy o niezwykłym dowcipie, precyzji i improwizacyjnym wdzięku.
Jej zdolność do przywoływania esencji wielkiego artysty - Orsona Wellesa lub Roberta Altmana - lub do celebrowania sposobu, w jaki nawet pozorna tandeta może głęboko dotrzeć do naszych emocji, była dopasowana do jej niezachwianego oka na oszustwa i samooszukiwanie się skorumpowanego przemysłu filmowego. Oto jej oceny filmów definiujących epokę, takich jak Bez tchu, Bonnie i Clyde, Leopard, Ojciec chrzestny, Ostatnie tango w Paryżu, Nashville - wraz z wieloma innymi, z których niektóre czekają na ponowne odkrycie, a wszystkie stanowią okazję do arcydzieł obserwacji i wglądu, żywych na każdej stronie.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)