The Adoption Papers

Opinie czytelników

„The Adoption Papers” Jackie Kay to zbiór poezji poruszający tematy adopcji poprzez głosy matki adopcyjnej, matki biologicznej i córki. Jest chwalony za piękno, oryginalność i głębię emocjonalną, a jednocześnie jest przystępny i prowokujący do myślenia. Jednak niektórzy czytelnicy uważają, że zmiana perspektyw jest trudna i czasami myląca.

Przystępna i nie zagęszczona poezja, piękny i przejmujący tekst, silne wątki emocjonalne, wiele perspektyw oferujących głębokie zrozumienie adopcji, dobrze skonstruowana narracja, odpowiednia dla szerokiego grona czytelników, polecana ze względu na prowokujący do myślenia charakter.

Przełączanie się między głosami może być mylące i skomplikowane, niektóre tematy mogą być zbyt dorosłe dla młodszych czytelników, nie wszyscy czytelnicy uznali książkę za przyjemną lub podnoszącą na duchu, niektóre opinie wspominają o braku humoru i postrzeganym negatywnym stylu.

(na podstawie 21 opinii czytelników)

Zawartość książki:

"Jackie Kay opowiada historię adopcji czarnoskórej dziewczynki przez białą szkocką parę - z trzech różnych punktów widzenia: matki, matki biologicznej i córki. Ten wyjątkowy i szczery tom wierszy został zaadaptowany na potrzeby radia. Książka zawiera również nowe wiersze poruszające kwestie seksualności, szkockości i przynależności do klasy robotniczej" - Spare Rib.

"Jackie Kay od kilku lat zyskuje reputację wybitnego młodego talentu w brytyjskiej poezji i dramatopisarstwie... The Adoption Papers może stać się kluczowym dziełem feminizmu w działaniu... cudownie uduchowiony, czuły i dopracowany wkład w szkocką poezję, czarną poezję i poezję naszych czasów. Jest to dzieło pełne szczodrości i prawdy" - Alastair Niven, Poetry Review.

"To odważne, szczere, pozbawione sentymentów wiersze... Poezja Kay może być głośna z bólu i wściekłości, ale czasami jest tak, jakby szeptała, wchodząc w sny, pozwalając sobie na delikatne obrazy... Ta książka jest pełna świeżej, niezwykłej poezji; jej rytmy śpiewają ze strony, domagając się, by je usłyszeć" - Elizabeth Burns, The Scotsman.

"Historia tej poetki - czarnoskórego dziecka adoptowanego i wychowanego w Szkocji - oraz personae, które błyszczały w jej poprzednich książkach w wielu gatunkach od czasu jej pierwszego zbioru The Adoption Papers, sprawiają, że odnowienie tej szczególnej tożsamości jest niezwykle złożoną kwestią. W różnych formach, tonach i głosach wiersze te fascynująco migoczą między opozycjami... Wiersze badają autentyczność, lojalność, pochodzenie i pamięć poprzez wiele masek" - Ruth Padel, The Independent.