Ocena:

Książka „The Accidental Educator” autorstwa Erica Reno jest wysoko ceniona za wnikliwe wspomnienia opisujące osobistą i zawodową podróż autora w edukacji. Oferuje cenne lekcje dla tych, którzy rozważają karierę w przywództwie edukacyjnym, szczególnie w kolegiach społecznych. Recenzenci podkreślają wyjątkowy styl pisania autora i jego zdolność do przekazywania głębokich refleksji na temat swoich doświadczeń.
Zalety:⬤ Cenne spostrzeżenia dla nauczycieli i aspirujących liderów.
⬤ Doskonały styl pisania, który jest wciągający i literacki.
⬤ Oferuje czytelnikom o podobnych doświadczeniach i nostalgicznych elementach.
⬤ Jasne i motywujące przesłanie dotyczące sukcesu w edukacji.
Brak wyraźnego stwierdzenia w recenzjach, choć niektórzy mogą uznać, że wspomnienia ograniczają się do kontekstu edukacyjnego.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
The Accidental Educator: Life-Defining Stories of Rites and Wrongs
Eric Reno starał się pisać o życiu przeżywanym przez całe życie. Struktura jego pamiętnika przypomina sposób, w jaki doświadcza się obrazów francuskich impresjonistów, nos do płótna olśniewa oko bujnymi kolorami, ale po wycofaniu się wyłaniają się kształty i cienie. Piękno obrazu wzrasta wraz ze zmianą odległości i kątów, generując różne emocje podczas oglądania wielu historii. W podobnej metaforze jego wspomnienia opowiadają historie definiujące życie i dzielą się spostrzeżeniami na temat spotkanych ludzi, przeżytych miejsc, podjętych decyzji oraz zarówno tragedii, jak i radosnych doświadczeń.
Eric uczestniczył w wielu historycznych wydarzeniach końca XX i początku XXI wieku. Rok po ukończeniu szkoły średniej był analitykiem wywiadu Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, monitorując wydarzenia zimnej wojny, w tym budowę muru berlińskiego, kubański kryzys rakietowy, zabójstwo Kennedy'ego i początek konfliktu w Wietnamie. Trzy lata spędzone w Wielkiej Brytanii przygotowały go do zostania pierwszym absolwentem college'u w jego rodzinie i wzmocniły jego późne pragnienie zostania nauczycielem.
Słynne spotkania obejmowały: futbolistę Briana Piccolo, trzymającego w dłoni pierwszego w historii mistrza świata Brooklyn Dodgers z 1955 roku, tydzień w zachwycie nad Mayą Angelou, semestr zahipnotyzowany powieściopisarzem Harrym Crewsem, zmieniającą nastawienie rozmowę telefoniczną z poetką Judith Ortiz Cofer, zachwycające popołudniowe spotkanie z Carmen McRae, wieczór w towarzystwie Dave'a Brubecka i rodziny, kolację z Julianem Bondem i porady od niego oraz ratujący karierę rok zachęty od Elizabeth Snead.